Στίχοι και ποίηση της Αγαθής Δημητρούκα από το 1977 μέχρι σήμερα από τις εκδόσεις Πατάκη

«Κήπος με γιασεμάκια ο ουρανός» είναι ο τίτλος του βιβλίου της Αγαθής Δημητρούκα, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Πατάκη, συγκεντρώνοντας στις σελίδες του όχι μόνο την πολυετή στιχουργική της δουλειά, αλλά και ποιήματά της από το 1977 μέχρι σήμερα. Καθιερωμένη στιχουργός, μεταφράστρια από τα ισπανικά και συγγραφέας βιβλίων παιδικής λογοτεχνίας, που ξεκίνησε μαθητεύοντας στην ποίηση του Νίκου Γκάτσου, η Δημητρούκα άρχισε να γράφει στίχους για τον Μάνο Χατζιδάκι, για να συνεργαστεί εν συνεχεία με έναν μεγάλο αριθμό συνθετών.
Το πρώτο πράγμα που νιώθει κανείς ξεφυλλίζοντας το βιβλίο είναι να τον πιάνει από παντού ο έρωτας: ο έρωτας σε όλες του τις μορφές και με όλα του τα αισθήματα – πάθος, χαρά, ξεσηκωμό, απελπισία, απόγνωση, όπως και ακατάβλητη, θεληματική δράση ή αμείωτη απαντοχή. Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την ανθολογία της «Χίλιες ερωτικές στιγμές στο έργο του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα», που κυκλοφόρησε το 2016 (επίσης από τις εκδόσεις Πατάκη), η Δημητρούκα παρατηρούσε πως ο έρωτας στο έργο του μεγάλου ισπανού λυρικού αποτελεί συνδυασμό της χαράς με τη μελαγχολία, αφού πρέπει μονίμως να εκφράζει το ανεκπλήρωτο. Ο έρωτας, ωστόσο, στον Λόρκα είναι ταυτισμένος και με τον αισθησιασμό: με έναν ακατάβλητο πόθο της σάρκας για τη σάρκα, μακριά από την οποιαδήποτε χυδαιότητα. Ανάλογες παρατηρήσεις ισχύουν και για τους στίχους ή τα ποιήματα της Δημητρούκα, που είναι έντονα επηρεασμένη όχι μόνο από τον Λόρκα, αλλά και από τον Γκάτσο, σταθερό θαυμαστή και μεταφραστή του, ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να διαμορφωθεί και η ίδια+ τόσο ως στιχουργός και μεταφράστρια όσο και ως ποιήτρια.