«Ο Τρελλός» του Τάσσου, ένα από τα πιο εμβληματικά χαρακτικά του καλλιτέχνη, αποτελεί ένα από τα 162 σημαντικά έργα Νεοελληνικής Χαρακτικής και Ζωγραφικής που θα δημοπρατηθούν στις 25 Ιουνίου, την καταληκτική ημέρα της διήμερης δημοπρασίας της VERGOS Auctions.
«Ο Τρελλός” είναι ένα έργο που λειτούργησε σαν καθαρό σύμβολο μιας εποχής που τότε μόλις ξεκινούσε, αναφέρει σε άρθρό της για τον Α. Τάσσο, η ιστορικός τέχνης Ειρήνη Οράτη. “Χαραγμένο το 1938 ως ασπρόμαυρη ξυλογραφία, καταγράφει το παράξενα αισιόδοξο, αινιγματικό βλέμμα ενός μεσόκοπου άντρα που σίγουρα είχε γνωρίσει ο Τάσσος και τον είχε εντυπωσιάσει. Για να εκτεθεί το έργο στη Β’ Επαγγελματική Καλλιτεχνική Έκθεση στο Αρχαιολογικό Μουσείο τον Μάρτη του 1942, στην ιταλοκρατούμενη πια Αθήνα, ο Τάσσος προσθέτει ένα κόκκινο λουλούδι αριστερά και ένα λεπτό κόκκινο μοτίβο στο μαντίλι του κεφαλιού. Το έργο κηρύσσεται αντιδραστικό και ο καλλιτέχνης συλλαμβάνεται μαζί με τον καθηγητή του Γιάννη Κεφαλληνό, τον χαράκτη Αλέξανδρο Κορογιαννάκη και τον ζωγράφο Αντώνη Κανά, που είχαν φιλοτεχνήσει εξίσου ενοχλητικά για τις Αρχές της Κατοχής έργα”, συνεχίζει η ιστορικός στο κείμενό της.
Επιπλέον, τα έργα μιας πλειάδας καταξιωμένων Ελλήνων δημιουργών υπόσχονται να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του φιλότεχνου κοινού στις 25 Ιουνίου. Μεταξύ αυτών, ξεχωρίζουν:
Μία σημαντική αυτοπροσωπογραφία του Διαμαντή Διαμαντόπουλου, κάρβουνο σε χαρτί, έργο στο οποίο βασίστηκε η αντίστοιχη μεταξοτυπία. Από τα εφηβικά του χρόνια ο Διαμαντής Διαμαντόπουλος ήταν φίλος με τον συγγραφέα Τάσο Αθανασιάδη και τον ζωγράφο Γιάννη Τσαρούχη.
Στο έργο του Γιάννη Τσαρούχη υπάρχει αφιέρωση του καλλιτέχνη κάτω δεξιά: «A Brooks Jackson / Tsarouchis / 4 Ιουλίου 1953». O Brooks Jackson, ήταν διάσημος χορευτής όπως και φίλος και συνεργάτης του Αλέξανδρου Ιόλα μαζί με τον οποίο είχαν ανοίξει το 1955 την Jackson-Iolas Gallery στη Νέα Υόρκη, μία εκ των πολλών γκαλερί που λειτουργούσε ο Ιόλας.
Τα «Ρόδια», ένα από τα αγαπημένα θέματα του Μιχάλη Μακρουλάκη, καλλιτέχνη με καταγωγή από τη Σύρο, γνωστού για την νατουραλιστική απόδοση των θεμάτων του και τη χρήση της παραδοσιακής τεχνικής του γαλακτώματος του αυγού. «Η ζωγραφική του Μακρουλάκη», γράφει ο Συριανός ποιητής Μάνος Ελευθερίου, «θυμίζει πολλές φορές ό,τι σώθηκε ως τις μέρες μας από τις τοιχογραφίες αρχαίων ερειπωμένων ανακτόρων. Πρέπει να ανήκαν σε μυθικές αίθουσες συμποσίων… Πέρα απ’ αυτά τα “γραφικά”: υπάρχει μια “τάξη” στη ζωγραφική του, ίδια με την τάξη που υπήρχε κάποτε στην ανθρωπότητα και που αυτήν ακριβώς κυνήγησαν οι ζωγράφοι της Αναγέννησης”.
Οι «Χρυσές μέλισσες» του Αλέκου Φασιανού, ένα κλασικό έργο της δεκαετίας του 1990 με τονισμένα τα χαρακτηριστικά μοτίβα που χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης. Το χαρακτηριστικό ύφος του Φασιανού διαμορφώνεται στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Τρία βασικά θέματα έμειναν αναλλοίωτα στη διάρκεια της πορείας του: ο άνθρωπος, η φύση, το περιβάλλον.
