Μετρό Θεσσαλονίκης, 6η προβλήτα και διασύνδεσή της με την Εθνική και Εγνατία Οδό, αλλά και μεταφορά ή ανάπλαση του εκθεσιακού χώρου αποτελούν πρωθυπουργικές εξαγγελίες αρκετών ετών στη ΔΕΘ. Έργα που ακυρώθηκαν ή που είναι ημιτελή. Τι φταίει και η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας ζει με τα “στοιχειωμένα” έργα;
Στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης παραδοσιακά ο εκάστοτε πρωθυπουργός μέσω της ομιλίας στα εγκαίνια, δίνει το στίγμα της πολιτικής και οικονομικής στρατηγικής που θα ακολουθήσει.
Παράλληλα όμως παρουσιάζει και το πακέτο έργων που αφορούν στη Θεσσαλονίκη και στην ευρύτερη περιοχή. Η πλειονότητα των έργων που εξαγγέλλει ο εκάστοτε πρωθυπουργός πάντα ήταν και είναι απόρροια των αιτημάτων που καταθέτουν οι τοπικοί βουλευτές του κόμματος του αλλά και οι πολιτικοί, οικονομικοί και παραγωγικοί φορείς της περιοχής.
Η υπόθεση του Μετρό Θεσσαλονίκης
Μόνο που εδώ αρχίζει το… «ανέκδοτο» της πόλης. Έργα που χιλιοακούστηκαν από πρωθυπουργικά χείλη -πολλά εκ των οποίων ήταν ακριβώς τα ίδια- και που είτε ακυρώθηκαν είτε ακόμα παραμένουν σε τροχιά υλοποίησης.
Απτό παράδειγμα το μετρό Θεσσαλονίκης. Όλες οι κυβερνήσεις ασχολήθηκαν με αυτό και μέσα από τις πρωθυπουργικές ομιλίες στη ΔΕΘ.
Ο σημερινός πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, δεσμεύτηκε ότι θα παραδοθεί προς χρήση το 2023 και το βράδυ της περασμένης Τετάρτης 1 Σεπτεμβρίου μετά τις συσκέψεις με τους φορείς αναφέρθηκε στο μετρό και στον σταθμό Βενιζέλου δηλώνοντας ότι τα αρχαία που θα αποσπαστούν για να ολοκληρωθεί ο σταθμός, θα επανατοποθετηθούν. Αυτή τη φορά όμως απέφυγε να αναφερθεί σε χρονικό ορίζοντα ολοκλήρωσης του έργου και παράδοσης του προς χρήση.
Η επέκταση του λιμανιού Θεσσαλονίκης
Ένα άλλο πολλών ετών αναμενόμενο έργο είναι η επέκταση της 6ης προβλήτας του λιμανιού της Θεσσαλονίκης κατά τουλάχιστον 460 μέτρα και βάθος 17 μέτρα και η ταυτόχρονη επέκταση χερσαίου χώρου με πλάτος τουλάχιστον 300 μέτρων. Έργο πνοής που θα επιτρέψει στο λιμάνι να δέχεται μεγαλύτερα πλοία και άρα περισσότερα εμπορευματοκιβώτια. Παράλληλα με την επέκταση της προβλήτας πολλές φορές υποσχόμενη ήταν και η διασύνδεση της με την ΠΑΘΕ (εθνική οδό Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Εύζωνοι) και την Εγνατία Οδό.
Και για αυτά τα δύο αναφέρθηκε και πάλι προχτές ο κ. Μητσοτάκης επισημαίνοντας ότι είναι έργα σε πρόοδο με την μεν επέκταση να έχει χρόνο περάτωσης το 2024, ενώ για τη διασύνδεση που τη χαρακτήρισε «μεγάλη εκκρεμότητα την οποία κληρονομήσαμε από το παρελθόν», είπε ότι «αντιμετωπίζεται» κι ότι «η σύμβαση διασύνδεσης υπεγράφη στα τέλη Ιουνίου του 2021».
Ο εκθεσιακός χώρος της ΔΕΘ
Ο εκθεσιακός χώρος της ΔΕΘ παρότι για σειρά ετών κυβερνήσεις και τοπικοί εργάζονταν για την μεταφορά του στη Σίνδο, τα τελευταία χρόνια η εξαγγελία αφορά στην ανάπλαση του χώρου. Μέχρι στιγμής έχει ολοκληρωθεί ο διεθνής αρχιτεκτονικός σχεδιασμός και σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη «δρομολογούνται τα επόμενα βήματα και ο στόχος είναι οι εργασίες ανάπλασης να ξεκινήσουν εντός του 2023».
Στη λίστα με τα… «στοιχειωμένα» έργα της Θεσσαλονίκης που εξαγγέλλονται, αλλά στην πορεία παραμένουν στα χαρτιά ή αλλάζουν σχεδιασμό ή καθυστερούν, πρέπει να προστεθούν και αυτά που έχουν ακυρωθεί, όπως η υποθαλάσσια αρτηρία. Κι αυτά είναι μόνο τα έργα που αφορούν υποδομές γιατί εάν προσθέσουμε και άλλα που αφορούν άλλους τομείς τότε η λίστα είναι μεγαλύτερη.
Η εξήγηση για τα… «στοιχειωμένα» έργα στη Θεσσαλονίκη
Γιατί όμως έργα πολύτιμα για την ανάπτυξη και την καθημερινότητα της πόλης που εξαγγέλθηκαν από κυβερνήσεις, συμφωνήθηκαν από τους τοπικούς άρχοντες και ζητήθηκαν από τους πολίτες, παραμένουν ημιτελή ή απλά στα χαρτιά;
Ο Σπύρος Βούγιας, συγκοινωνιολόγος, καθηγητής στο ΑΠΘ, πολιτικός (σ.σ. υπήρξε υπουργός του ΠΑΣΟΚ), υποψήφιος δήμαρχος και νυν δημοτικός σύμβουλος χαρακτηρίζει όλα αυτά τα ματαιωμένα έργα ως ένα μεγάλο τραύμα για την πόλη.
«Αυτά τα έργα έχουν στοιχειώσει κι εμένα. Η Θεσσαλονίκη έχει ένα τραύμα μιας ανεκπλήρωτης δυνατότητας να ολοκληρώσει έργα που αλλού γίνονται πιο εύκολα ακόμα και πιο γρήγορα. Είναι και θέμα μιας εσωστρέφειας της πόλης, αλλά και ότι το κράτος είναι τοποθετημένο γύρω από την Αθήνα και δεν ενδιαφέρεται για την πόλη παρά μόνο στη ΔΕΘ. Κάθε χρόνο μόλις σβήσουν τα φώτα της έκθεσης, κανείς δεν κάνει “follow up” (δηλαδή να συνεχίσει) αυτά που λέγονται στη σύσκεψη με τον πρωθυπουργό στο Κυβερνείο ή στο Μακεδονία Παλλάς που γινόταν παλαιότερα. Δεν υπάρχει μια συνέχεια» δήλωσε ο κ. Βούγιας.
Εκτιμά ότι όλα αυτά τα έργα που συνεχίζουν να βαλτώνουν «είναι και μια αποτυχία του πολιτικού συστήματος της πόλης, δηλαδή της αυτοδιοίκησης και της κεντρικής πολιτικής σκηνής που υποεκπροσωπείται πάντοτε στην Αθήνα, αλλά κι όταν εκπροσωπείται ξεχνάει και δεν επιμένει για τα θέματα της πόλης».
Ο κ. Βούγιας θεωρεί επίσης ότι ο τρόπος που βλέπει η πόλη τα πράγματα «δείχνει έναν επαρχιωτισμό για τον οποίο δεν φταίει η Αθήνα για τις παθογένειες» και ο τρόπος αντιμετώπισης διαφορετικών απόψεων προκαλούν μέγιστο πρόβλημα γιατί τελικά η πόλη «δεν συνθέτει απόψεις» παρά μόνο γεννιούνται ομάδες διαφορετικών απόψεων που τελικά λειτουργούν συγκρουσιακά.
«Στη Θεσσαλονίκη μάς αρκεί μια πλατωνική αντιπαράθεση επιχειρημάτων η οποία μας δίνει ταυτότητα είτε του κόμματος είτε της ομάδας κ.λπ. Πολλά κομματικοποιούνται στη Θεσσαλονίκη κι επομένως όταν το παρατηρώ αυτό, καταλαβαίνω ότι το έργο θα καθυστερήσει και δεν θα γίνει ποτέ» τόνισε χαρακτηριστικά.
Ακόμα όμως και να μην κομματικοποιηθούν, όπως λέει, «ομαδοποιούνται από ομάδες συντεχνιών ή κοινωνικές ομάδες» οι οποίες «κάνουν έναν πόλεμο, μια διελκυστίνδα, με τους μισούς να τραβούν από τη μια μεριά και τους άλλους μισούς από την άλλη και στο τέλος δεν προχωράει ούτε βήμα η υπόθεση, όπως το μετρό που είναι η πιο ακραία και πονεμένη ιστορία της πόλης».
Κάπως έτσι η Θεσσαλονίκη που όπως παρατηρεί ο κ. Βουγιάς «ζητά μεγάλα έργα για να τα ζητήσει» χωρίς να μπορεί η ίδια να σηκώσει το βάρος τους, έχει μείνει μια πόλη που ανακυκλώνει τα ίδια έργα και τελικά «δεν γίνεται τίποτα και η Θεσσαλονίκη παλιώνει».
Πηγή sputniknews.gr