Στην αποδυνάμωση της Ελλάδας θα οδηγούσε το σενάριο ομότιμης μείωσης εξοπλιστικών προγραμμάτων από Ελλάδα και από Τουρκία. Ποιο είναι το στρατηγικό πλεονέκτημα της Τουρκίας; Τι εκτιμούν οι ειδικοί;
Την ώρα που η ένταση στις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας παραμένει αυξημένη και η Αγκυρα βάζει στο τραπέζι τον αφοπλισμό των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, θα μπορούσαν ποτέ οι δύο χώρες να συμφωνήσουν σε μια αμοιβαία μείωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων;
Αμυντικές πηγές με γνώση των ζητημάτων αναφέρουν ότι η Ελλάδα θα αρνηθεί να συζητήσει κάτι τέτοιο με τη γείτονα, ειδικά στην παρούσα φάση.
Η συμφωνία του 2004 για μείωση αμυντικών δαπανών
Στη δεκαετία του 2000, ακούστηκαν πολλές φορές σενάρια μείωσης αμυντικών δαπανών τόσο από την πλευρά της Ελλάδας όσο και από την πλευρά της Τουρκίας στο πλαίσιο οικοδόμησης αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο χωρών.
Μια χαρακτηριστική περίπτωση που τελικά αυτό έγινε πράξη, ήταν το 2004, όταν οι τότε υπουργοί Εθνικής Αμυνας της Ελλάδας και της Τουρκίας, Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος και Βεντζί Γκιονούλ, αντίστοιχα, ανήγγειλαν μείωση αμυντικών δαπανών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που είχαν δοθεί τότε στη δημοσιότητα, οι μειώσεις αφορούσαν στην ακύρωση τριών μεγάλων εξοπλιστικών προγραμμάτων, ύψους 6,4 δισ. ευρώ για την Τουρκία (όπως διακήρυτταν οι Τούρκοι αυτό σήμαινε την ακύρωση παραγγελίας 145 επιθετικών ελικοπτέρων, 1.000 αρμάτων μάχης τρίτης γενιάς και μη επανδρωμένων κατασκοπευτικών αεροσκαφών) και 2 δισ. ευρώ για την Ελλάδα, σε επίπεδο πενταετίας.
Η ασυμμετρία στην κούρσα εξοπλισμών
Τα τελευταία χρόνια, όμως, η Ελλάδα δεν έχει προχωρήσει σε μεγάλες αγορές οπλικών συστημάτων, ενώ εκσυγχρονίζει τα υπάρχοντα.
«Η μείωση αμυντικών δαπανών εφαρμόστηκε μονομερώς από την Ελλάδα. Η Τουρκία από τότε έχει αναπτύξει μια τεράστια πολεμική βιομηχανία, με εγχώρια οπλικά συστήματα κατά κύριο λόγο» επισημαίνει στο Sputnik ο αναπληρωτής καθηγητής Γεωπολιτικής της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων Κωνσταντίνος Γρίβας.
«Ελλάδα και Τουρκία όμως δεν βρίσκονται σε μια συμμετρική κούρσα εξοπλισμών. Σε καμία περίπτωση, η Τουρκία δεν θα διέκοπτε ποτέ την παραγωγή αμυντικών συστημάτων τη στιγμή που μάλιστα, η Ελλάδα δεν διαθέτει παραγωγή. Επομένως οποιαδήποτε συζήτηση επί του θέματος είναι άτοπη» επισημαίνει ο ειδικός.
«Το πιο σωστό για την Ελλάδα είναι να αναπτύξει τη δική της αμυντική βιομηχανία που θα βασίζεται στις νέες τεχνολογίες και να συνδέσει την άμυνα με τη γενικότερη προσπάθεια ανάκαμψης και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας» καταλήγει.
«Δεν μπορεί να υπάρξει ισορροπία δυνάμεων Ελλάδας και Τουρκίας»
Ολέθριες συνέπειες για την Ελλάδα θα μπορούσε να έχει το ενδεχόμενο αμοιβαίας μείωσης εξοπλισμών και αφοπλισμού οποιουδήποτε τμήματος εκτιμά, από την πλευρά του, στο Sputnik ο Ζαχαρίας Μίχας, διευθυντής μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Αμυνας (ΙΑΑΑ-ISDA).
«Οι στρατιωτικές δυνάμεις Ελλάδας – Τουρκίας και το εύρος των εξοπλισμών τους δεν είναι σε καμία περίπτωση όμοιο. Η Τουρκία διατηρεί πολεμικά μέτωπα κατά μήκος όλης της περιφέρειάς της, άρα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να υπάρξει ισορροπία δυνάμεων. Αυτό όμως αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο αναδιάταξης των συστημάτων της γείτονος» επισημαίνει ο κ. Μίχας και συνεχίζει: «Οπως, για παράδειγμα, για τη μεταφορά από το μέτωπο του Εβρου στο μέτωπο της Συρίας, κάτι που είδαμε να συμβαίνει. Ακόμα και αν η χώρα μας αποφάσιζε να μειώσει τα εξοπλιστικά, σε διάλογο και κατ’ επέκταση συμφωνία με την Τουρκία, τότε θα έμενε χωρίς κάλυψη, ενώ η γείτονα θα αναδιέτασσε απλώς τα συστήματά της, σε έναν πιθανό μοιραίο ελιγμό για τη χώρα μας. Στην Ελλάδα, εδώ και δεκαετίες, επικρατεί μια φαντασίωση: Οτι μπορεί να υπάρξει μείωση των δαπανών των εξοπλιστικών προς όφελος της ειρήνης. Πρόκειται για ξεκάθαρες ανοησίες αυτών που νομίζουν ότι τα ελληνοτουρκικά είναι το κέντρο του κόσμου».
«Η Τουρκία θεωρεί την Ελλάδα «αμελητέα δύναμη» και μάλιστα επιθυμεί να συγκαταλέγεται στους πέντε ισχυρούς του πλανήτη, ανάμεσα στις ΗΠΑ, στη Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία. Θα ήταν παράδοξο να δεχθεί να μειώσει τα εξοπλιστικά της κατ’ αναλογία με της Ελλάδας» καταλήγει ο κ. Μίχας.
Πηγή: Sputniknews, Λάμπρος Ζαχαρής
Θα μπορούσαν Ελλάδα – Τουρκία να συμφωνήσουν σε αμοιβαία μείωση εξοπλισμών; Ποιοι είναι οι κίνδυνοι
