Η απόφαση για το προσωρινό κλείσιμο των χειμερινών κινηματογράφων, λόγω Covid 19 (αντέχουν ακόμη τα θερινά) προκάλεσε νέα αναταραχή και ανησυχίες στο χώρο, μετά και από το αρνητικό ρεκόρ εισιτηρίων που σημειώθηκε το προηγούμενο επταήμερο. Ετσι, για τη νέα κινηματογραφική εβδομάδα υπάρχουν μόλις δύο καινούργιες ταινίες, το ενδιαφέρον δράμα από τη Σιγκαπούρη “Η Εποχή της Βροχής” και η επιεικώς αδιάφορη κωμωδία “Πόλεμος στο Σπίτι”, με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Ωστόσο, οι σινεφίλ θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν ορισμένες φημισμένες ταινίες του Ινγκμαρ Μπέργκμαν στο Σινέ Δάφνη, στο πλαίσιο αφιερώματος για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου Σουηδού σκηνοθέτη.
Η Εποχή της Βροχής (Wet Season) Δράμα, ταϊβανέζικης παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Αντονι Τσεν, με τους Ζία Λερ Κοχ, Γιαν Γιαν Γιεό, Κρίστοφερ Μινγκ-Σουν Λι, Σι Μπιν Γιανγκ κ.ά.
Ευαίσθητο, χαμηλόφωνο δράμα από τον Αντονι Τσεν, που το 2013 είχε κατακτήσει την αναγνώριση, κερδίζοντας τη Χρυσή Κάμερα στις Κάννες για την ταινία του “Ilo Ilo”. Εδώ, αφηγείται την ιστορία μίας χαμηλών τόνων 40χρονης καθηγήτριας, που ο γάμος της πάει κατά διαόλου, προσπαθεί μάταια για χρόνια να αποκτήσει παιδί και ταυτόχρονα φροντίζει τον ανήμπορο ηλικιωμένο πεθερό της, ενώ η σχέση που θα αναπτύξει με έναν μοναχικό μαθητή της θα έχει απρόοπτη εξέλιξη.
Ο Τσεν ξεπερνώντας τα συνήθη στερεότυπα και προσεγγίζοντας το αταίριαστο ζευγάρι με κατανόηση και βαθιά ευαισθησία, χωρίς υπόνοια του πικάντικου, μιλάει για την ανάγκη της ανθρώπινης επαφής, την αναζήτηση ταυτότητας, αλλά και την ενηλικίωση. Η καθηγήτρια στην αρχή βλέπει το μαθητή ως το παιδί που δεν έχει αποκτήσει και ο μαθητής ως τη μητέρα που του λείπει, αλλά η αγάπη και εκτίμηση τελικά εξελίσσεται σε ερωτικό πάθος, ακόμη ένα χαρακτηριστικό που λείπει από τη ζωή και των δύο και ειδικά της γυναίκας.
Ο Τσεν επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στην ηρωίδα του, που ζει μια ανιαρή ζωή, κάνει μία επώδυνη προσπάθεια για να αποκτήσει παιδί, ο άντρας της την περιφρονεί μέχρι να αποδειχθεί ότι την απατά κι εκείνη υπομένει με αξιοπρέπεια την ήττα της ζωής της.
Επίσης, στην ταινία σχολιάζονται διακριτικά αλλά με ευκρίνεια οι αόρατες γραμμές που διαχωρίζουν τους ανθρώπους. Διαχωριστικές γραμμές βασισμένες στο χρήμα, την καταγωγή και την κοινωνική τάξη, ένα φαινόμενο που συνεχώς γιγαντώνεται παγκοσμίως και γίνεται κώδικας αξίας.
Ο ταλαντούχος και πολλά υποσχόμενος σκηνοθέτης κινηματογραφεί σε παλ μελαγχολικά χρώματα, αφήνει τις σκηνές του να ολοκληρώνονται, αποφεύγοντας το γρήγορο μοντάζ, αξιοποιεί τις σιωπές και το εύθραυστο πρόσωπο της ηρωίδας του, ενώ καταθέτει και μια σειρά από πλάνα που καταδεικνύουν έναν κινηματογραφιστή με έμπνευση και γνώση του σινεμά.
Η πρωταγωνίστρια Γιαν Γιαν Γιεό παίρνει πάνω της όλη την ταινία και καταφέρνει να την πάει ένα βήμα παραπέρα, με τα εκφραστικά της μάτια και τα λιτή παρουσία της, ακόμη και όταν ορισμένες φορές ο σκηνοθέτης δίνει αμήχανος.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… H Λινγκ είναι μία 40χρονη καθηγήτρια της Κινεζικής Γλώσσας σε γυμνάσιο της Σιγκαπούρης -ένα μάθημα τόσο υποβιβασμένο που κάνει τη δουλειά της αόρατη. Αόρατη όμως είναι και στο γάμο της. Ο γιάπης άντρας της περνά πολλές ώρες στο γραφείο αλλά και με την ερωμένη του. Τι φταίει για αυτό; Η 5χρονη επίπονη προσπάθεια για να κάνουν παιδί με εξωσωματικές που αποτυγχάνουν η μία μετά την άλλη; Πόση θλίψη μπορεί να αντέξει ένας γάμος; Πόσες δυσκολίες μπορεί να αντέξει σιωπηλά; Πως θα βιώσει την κρίση της μέσης ηλικίας όταν όλα γύρω της την εγκαταλείπουν; Σαν καταιγίδα – σαν έναν τροπικό μουσώνα που επιτίθεται ξαφνικά στις αισθήσεις.
Πόλεμος στο Σπίτι (The War with Grandpa) Κωμωδία, αμερικανικής παραγωγής του 2020, σε σκηνοθεσία Τιμ Χιλ, με τους Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Ούμα Θέρμαν, Κρίστοφερ Γουόκεν, Τζέιν Σέιμουρ, Οακς Φέγκλεϊ κ.ά.
Ακόμη μία αρπαχτή, που βγάζει μάτι, από τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, σε τούτη την αδιάφορη κωμωδία για όλη την οικογένεια. Ο Τιμ Χιλ, που ειδικεύεται σε παιδικές ταινίες (“Γκάρφιλντ”, “Μπομπ ο Σφουγκαράκης” κ.λπ.), βάζει τον εγγονό και τον παππού να παίζουν “πόλεμο” στο σπίτι του πρώτου, να φτάνουν στα άκρα και τελικά να ανακαλύπτουν τον δεσμό που τους ενώνει.
Μία ακόμη σαχλαμάρα, χωρίς ούτε μία ιδέα που να προσθέτει κάτι καινούργιο στο είδος, χωρίς μία έκπληξη ή έστω κάποια γκαγκς για να γελάσει η πιτσιρικαρία. Μια ταινία που στην καλύτερη θα έπρεπε να κατευθυνθεί απευθείας στα βίντεο κλαμπ.
Εκτός από τον Ρόμπερτ Ντε Νιρο, που κάνει αγγαρεία και μάλλον δεν βοηθάει ούτε στο ελάχιστο το καχεκτικό σενάριο και την επιεικώς διεκπεραιωτική σκηνοθεσία, η Ούμα Θέρμαν μοιάζει με απόκοσμο πλάσμα από τις πλαστικές και την άγνοιά της τι σημαίνει κωμωδία, ενώ η Τζέιν Σέιμουρ και ο Κρίστοφερ Γουόκεν προσθέτουν απλώς ένσημα, για τη σύνταξη.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο Πίτερ και ο παππούς του, Τζακ, είναι πολύ αγαπημένοι και δεμένοι μέχρι που… ο παππούς του θα μετακομίσει στο σπίτι της οικογένειάς του και θα πάρει το δωμάτιο του εγγονού του. Ο Πίτερ, όμως, δεν το βάζει κάτω και επινοεί με τους φίλους του φάρσες για να τον διώξει! Αλλά και ο παππούς του δεν παραδίνεται εύκολα… Ενας πόλεμος είναι προ των πυλών!
Αφιέρωμα στον Μπέργκμαν
Αφιέρωμα στον μεγάλο Σουηδό σκηνοθέτη Ινγκμαρ Μπέργκμαν ξεκινά απόψε και για μία εβδομάδα στον θερινό κινηματογράφο Σινέ Δάφνη. Θα προβληθούν, μεταξύ άλλων, οι ταινίες “Η Σιωπή”, “Φθινοπωρινή Σονάτα”, Αγριες Φράουλες”, “7η Σφραγίδα” και “Καλοκαίρι με τη Μόνικα”.
Χάρης Αναγνωστάκης
Ταινίες Πρώτης Προβολής: «Η εποχή της Βροχής» και του Covid 19
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ