«Τα γεγονότα» περιοδεύουν σε οκτώ Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα της Ελλάδας

Το έργο «Τα γεγονότα» του διεθνούς φήμης Σκωτσέζου θεατρικού συγγραφέα Ντέιβιντ Γκρέιγκ, σε μουσική και στίχους του Τζον Μπράουν, παρουσιάζεται από την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σε μια μεγάλη περιοδεία ανά την Ελλάδα, από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμβριο 2020, σε συμπαραγωγή με οκτώ Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα. Στις παραστάσεις συμμετέχουν συνολικά 21 τοπικές χορωδίες.
«Τα γεγονότα» είναι ένα πολιτικό έργο που εξετάζει την άνοδο της ακροδεξιάς, του νεοφασισμού και της ξενοφοβίας μέσα από μια απόπειρα να προσεγγίσει το ίδιο το «τέρας». Στο έργο πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν ερασιτεχνικές χορωδίες από τις πόλεις όπου θα παρουσιαστεί η παράσταση. Εμπνευσμένο από τη μαζική σφαγή 69 ατόμων από τον Αντερς Μπρέιβικ το 2011 στη Νορβηγία, το έργο επιχειρεί να κατανοήσει το αδιανόητο και να εξερευνήσει τα όρια της συγγνώμης ενώπιον μιας θηριωδίας.
Το έργο «Τα γεγονότα» θα παρουσιαστεί στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος στις 10, 11, 12 και 13 Δεκεμβρίου 2020. Στις παραστάσεις συμμετέχουν οι χορωδίες Libro Coro (10, 12/12), Διαπολιτισμική Χορωδία της ΕΛΣ (11/12) και Rainbow Singers (13/12).
Τα «Γεγονότα» παρουσιάζονται για δεύτερη φορά στην Ελλάδα, αλλά για πρώτη φορά σε περιοδεία ανά τη χώρα και με τη συμμετοχή τοπικών χορωδιών – σύμφωνα με την πρόθεση του συγγραφέα και των υπόλοιπων δημιουργών της πρώτης παράστασης. Τη σκηνοθεσία και τη μετάφραση υπογράφει ο Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος, ενώ η μουσική επιμέλεια, η διδασκαλία των χορωδιών και η διασκευή της μουσικής και των στίχων είναι του Κωνσταντίνου Θωμαΐδη.
Το έργο δημιουργήθηκε μετά από ανάθεση του Actors Touring Company και πρωτοπαρουσιάστηκε στο Traverse Theatre του Εδιμβούργου (Φεστιβάλ Fringe 2013) σε σκηνοθεσία Ράμιν Γκρέι. Ελαβε διθυραμβικές κριτικές και χαρακτηρίστηκε ως ένα σημαντικό, πρωτοπόρο έργο. Αμέσως μετά την πρεμιέρα του ακολούθησε διετής περιοδεία στη Μεγάλη Βρετανία, ενώ στη συνέχεια παρουσιάστηκε σε θέατρα ανά την Ευρώπη και στη Νέα Υόρκη.
Ο Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος σημειώνει για την παράσταση: «Μια πραγματική χορωδία βρίσκεται πάνω στη σκηνή, ανυποψίαστη για το περιεχόμενο της παράστασης που θα ακολουθήσει. Καθημερινοί άνθρωποι, εθελοντές, πολίτες, συνταξιούχοι, ένα πλήθος που εμφανίζεται, τραγουδάει και παραμένει επί σκηνής, μάρτυρας των γεγονότων. Απέναντί της το κοινό, συνυπεύθυνο, μέρος της «σκηνικής διαπραγμάτευσης», σχεδόν σαν καθρέφτης της χορωδίας. Ανάμεσά τους δύο ηθοποιοί προσπαθούν να βρουν τι οδήγησε έναν νεαρό άνδρα στο να δολοφονήσει μια ολόκληρη χορωδία αποτελούμενη από τους «άλλους». Μπροστά στα μάτια μας επιχειρούν μια δημόσια ανατομία της ανόδου της ακροδεξιάς, στα πρότυπα της αρχαίας τραγωδίας: δύο ηθοποιοί και ο χορός. Μόνο που εδώ ο χορός είναι ανυποψίαστος, μέρος της τοπικής κοινωνίας και αλλάζει κάθε βράδυ. Τοπικές χορωδίες από την Αθήνα, τον Πειραιά, τα Ιωάννινα, τη Λάρισα, την Κέρκυρα, την Κρήτη, τις Σέρρες, την Κοζάνη, την Καλαμάτα, τα Χανιά, το Ηράκλειο και το Αγρίνιο -πόλεις που έχουν πρόσφατα δεχτεί πληθυσμούς προσφύγων- δημιουργούν έναν καινούριο χορό κάθε βράδυ. Οταν ξεκίνησα το εγχείρημα αυτό πριν δύο χρόνια με τον Κωνσταντίνο Θωμαΐδη, ήμουν πεπεισμένος πως για να έχει νόημα αυτό που πάμε να κάνουμε θα πρέπει να εμπλακούν χορωδίες, φορείς και το κοινό της περιφέρειας, πως πρέπει να εμπλακούν άνθρωποι που τους αφορά αυτό το θέμα άμεσα, στην καθημερινότητά τους, άνθρωποι που μπορεί να μη συμφωνούν μεταξύ τους. Οπως και με προηγούμενες δουλειές μου, με ενδιαφέρει να προκληθεί μια πραγματική συνάντηση κατά τη διάρκεια της παράστασης, και γι’ αυτό με γοητεύει αυτό το έργο που εξαρχής κάνει κάθε παράσταση -κάθε βραδιά- διαφορετική και απρόβλεπτη. Δεν με ενδιαφέρει να κάνω θέατρο για να πω την άποψή μου ή να βγω και απλά να καταδικάσω ή να εκθειάσω κάτι. Ζούμε σε μια εποχή ακραίας πόλωσης, όπου αρνούμαστε να ακούσουμε διαφορετικές απόψεις και κλεινόμαστε σε εικονικές πραγματικότητες που επαναλαμβάνουν τις απόψεις με τις οποίες ήδη συμφωνούμε. Πολλές φορές το θέατρο κάνει το ίδιο πράγμα. Το ζήτημα για μένα είναι η αναγνώριση των αντιφάσεων και των θεμάτων που αντιμετωπίζουμε σήμερα ως κοινωνία και ο δημόσιος διάλογος που μπορεί να γίνει πάνω σε αυτά μέσα από το θέατρο».
Το σκηνικό επιμελήθηκε ο Δήμος Κλημενώφ σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη και τα κοστούμια η Μαρία-Σεσίλ Ιγγλέση.
Το πρόγραμμα της περιοδείας
– Θέατρο Μον Ρεπό «Ρένα Βλαχοπούλου» – 8, 9, 10, 11 Οκτωβρίου. Συμμετέχουν: Δημοτική Χορωδία Κέρκυρας San Giacomo (8, 9/10), Μεικτή Χορωδία Αχαράβης «Νικόλαος Πουλιάσης» (10/10), Γυναικεία Χορωδία Κέρκυρας (11/10).
– Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ιωαννίνων – 16, 17, 18 Οκτωβρίου. Συμμετέχει η Μεικτή Χορωδία του Δημοτικού Ωδείου Ιωαννίνων.
– ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης – Αίθουσα Τέχνης – 23, 24, 25 Οκτωβρίου. Συμμετέχει η Μεικτή Πολυφωνική Χορωδία Πτολεμαΐδας «ΣΥΝΦΙΛΜΟΥΣ».
– ΔΗΠΕΘΕ Σερρών – Δημοτικό Θέατρο Αστέρια – 30, 31 Οκτωβρίου, 1 Νοεμβρίου. Συμμετέχει η Χορωδία Θρακικής Εστίας Ν. Σερρών.
– Θεσσαλικό Θέατρο – Δημοτικό Ωδείο Λάρισας – 6, 7, 8 Νοεμβρίου 2020. Συμμετέχουν: Χορωδία Μουσικού Συνόλου Λάρισας (6/11), Χορωδία Σύγχρονου Ωδείου Λάρισας (7/11), Χορωδία Πολιτιστικού Συλλόγου Τυρνάβου (8/11).
– ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας – Μέγαρο Χορού Καλαμάτας – 13, 14, 15 Νοεμβρίου. Συμμετέχουν: Χορωδία Sonorae του Μουσικού Σχολείου Καλαμάτας «Μαρία Κάλλας» (13, 14/11) και η Χορωδία «Μελίφωνο» του Δημοτικού Ωδείου Καλαμάτας (15/11).
– ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης – Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων – 19, 20 Νοεμβρίου 2020.Συμμετέχει η Χορωδία Cantilena Χανίων.
– ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης – Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου- 21, 22 Νοεμβρίου. Συμμετέχουν: Μεικτή Χορωδία Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου (21/11), Δημοτική Χορωδία Ηρακλείου (22/11).
– ΔΗΠΕΘΕ Αγρίνιου – Κεντρική Σκηνή – Δεκέμβριος 2020. Συμμετέχουν: Μουσικός Σύλλογος «Ορφέας» Αγρινίου, Μεικτή Χορωδία Πνευματικού Κέντρου Ι. Π. Μεσολογγίου και Μεικτή Χορωδία Ναυπάκτου.
Για πληροφορίες και εισιτήρια οι θεατές μπορούν να απευθύνονται στους χώρους παρουσίασης της παραγωγής.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ