Από τη «Δημοκρατία του Μπακλαβά» μέχρι τον 12ο Πίθηκο
Έντουαρντ Λουί, Τόμας Οστερμάιερ, Πίτερ Μπρουκ και Αλεξάντρ Ντεπλά, είναι μερικά από τα παγκοσμίου φήμης ονόματα που θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει το κοινό στο φετινό Φεστιβάλ «Δημητρίων».
Μαζί με ελληνικές παραγωγές, όπως «Οι Παίκτες» σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή, η σουρεαλιστική κωμωδία «Η Δημοκρατία του Μπακλαβά» του Ανέστη Αζά και μια πρωτότυπη μουσική σύμπραξη του 12ου Πίθηκου με τη Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Θεσσαλονίκης, η φετινή, 57η διοργάνωση των «Δημητρίων», στοχεύει σε διεύρυνση του κοινού και «κλείνει το μάτι» στη νεολαία και τον πολυπληθή φοιτητόκοσμο της Θεσσαλονίκης.
«Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη των άκρων. Άκρα συντηρητική και άκρως προοδευτική. Με μια ποικιλία εκδηλώσεων, για όλα τα γούστα, προσπαθούμε να προσεγγίσουμε όσο μεγαλύτερο μέρος του κοινού γίνεται και κυρίως τη νεολαία. Χρειαζόμαστε καινούργιο αίμα, να έρθουν νέοι άνθρωποι, όπως έγινε εδώ και πολλά χρόνια με το Φεστιβάλ Αθηνών», λέει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο συντονιστής της καλλιτεχνικής επιτροπής του θεσμού, ηθοποιός, Άκης Σακελλαρίου.
Η αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Τουρισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης, Μαρία Καραγιάννη, αναφερόμενη στο καλλιτεχνικό αποτύπωμα των φετινών «Δημητρίων», σημειώνει ότι «αναδεικνύει τη διεθνή ακτινοβολία του Φεστιβάλ, το οποίο κάθε χρόνο εμπλουτίζεται, ενισχύεται και αντανακλά έναν κώδικα δημιουργίας και επικοινωνίας που καταργεί τις αποστάσεις και ανοίγει ένα πλατύ πεδίο για συνεργασίες και πειραματισμούς».
Συνεργασίες με ΚΘΒΕ και τη Στέγη
Για πρώτη φορά φέτος, τα «Δημήτρια» συμπράττουν άμεσα και στενά με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με παραστάσεις και σεμινάρια. «Για πολλά χρόνια υπήρχαν κάποια όρια πολύ δύσβατα μεταξύ των μεγάλων φορέων. Φέτος, προσπαθούμε να τα αμβλύνουμε», λέει ο κ. Σακελλαρίου, προσθέτοντας ότι στόχος είναι αυτή η συνεργασία, να αποτελέσει εφαλτήριο για κάτι καλύτερο την επόμενη χρονιά.
Στο μεταξύ, για ακόμη μία χρονιά, συνεχίζεται η συνεργασία των «Δημητρίων» με τη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση και έτσι θα ανέβει στη Θεσσαλονίκη η αφιερωμένη στον Γιαννούλη Χαλεπά παράσταση υπό το σκηνοθετικό βλέμμα της Αργυρώς Χιώτη και τη γραφή του «The Boy».
Ένας χώρος-ταυτότητα για τα «Δημήτρια»
Έναν εναλλακτικό χώρο, ο οποίος θα μπορεί να φιλοξενήσει διαφορετικού ύφους εκδηλώσεις, να προσελκύσει νεανικό κοινό και να αποτελέσει το στίγμα του Φεστιβάλ, οραματίζεται ο συντονιστής της καλλιτεχνικής επιτροπής.
Από την τριετή του πλέον εμπειρία στα «Δημήτρια», ο κ. Σακελλαρίου εκτιμά ότι θα ήταν πλεονέκτημα για τη διοργάνωση ένας μεγάλος χώρος, τον οποίο θα εξοπλίσει ο Δήμος Θεσσαλονίκης, ώστε να μπορεί να λειτουργήσει για όλες τις εκδηλώσεις, όπως έχει κάνει το Φεστιβάλ Αθηνών με τις αποθήκες στην Πειραιώς 260.
Μη χάσετε στα «57α Δημήτρια»
-«Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου», παράσταση βασισμένη στην ομότιτλη αυτοβιογραφική νουβέλα του νεαρού Γάλλου συγγραφέα Έντουαρντ Λουί, σε σκηνοθεσία Τόμας Οστερμάιερ, με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον συγγραφέα, σε παραγωγή του Theatre de la Ville του Παρισιού και σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ.
– Peter Brook «The Tempest project». Μια θεατρική παραγωγή του πολυβραβευμένου ‘Αγγλου σκηνοθέτη Peter Brook που έφυγε από την ζωή τον Ιούλιο του 2022 και της Marie Helene Estienne, σε σκηνοθεσία Μ. Η. Estienne. Η παραγωγή αυτή είναι το αποτέλεσμα ενός θεατρικού εργαστηρίου που επιμελήθηκε ο Peter Brook και η παράσταση γίνεται σε συνεργασία με ΚΘΒΕ.
-Συναυλία του Αλεξάντρ Ντεπλά, (το γένος Αλέξανδρος Λαδόπουλος, με καταγωγή από τον Βόλο). Βραβευμένος με Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα και Grammy, θεωρείται από τους σπουδαιότερους συνθέτες κινηματογράφου της γενιάς του.
-«Story, story, die», μια διασταύρωση του θεάτρου και του χορού του νορβηγού χορογράφου και συνεργάτη της διάσημης ομάδας Pina Bausch, Alan Lucien Oyen.
-“Somoo”, χορευτική παράσταση της νοτιοκορεατικής παραγωγής “Art Project BORA”.
Επικεφαλής της παραγωγής είναι η χορογράφος Bora Kim, με σκηνοθέτη τον Jae-Hyung Joo.
– «Οι Παίκτες», του Νικολάι Βασίλιεβιτς Γκόγκολ , σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή.
– «Η Δημοκρατία του Μπακλαβά» του Ανέστη Αζά.
-Εικαστική εγκατάσταση της Ιρανής Ghazel. H Ghazel γεννήθηκε στην Τεχεράνη του Ιράν το 1966. Τα έργα της βρίσκονται σε πολλές δημόσιες συλλογές, όπως το Musee National d’ Art Modern, το Centre Pompidou (Παρίσι), το MUMOK Museum Moderner Kunst Stiftung Ludwig (Βιέννη) και το Cite nationale de l’histoire de l’immigration (Παρίσι).
-12ος Πίθηκος – Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Θεσσαλονίκης. Στη συναυλία αυτή, η ραπ μουσική παρουσιάζεται με ήχο συμφωνικό.
Δήμητρα Κεχαγιά
