Η συμφωνία της ΕΕ σε μια κοινή πολιτική ασύλου, η αδιαφορία της Ευρώπης για το διωγμό των Αρμενίων από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ και το τέλος του Κέβιν Μακάρθι από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, στο γερμανικό Τύπο.
Ως «αφόρητη ως προς το περιεχόμενο αλλά αναπόφευκτη πολιτικά» χαρακτηρίζει η S?ddeutsche Zeitung τη συμφωνία των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη μετανάστευση και το άσυλο.
«Οι επικριτές έχουν φυσικά δίκιο. Το κοινό σύστημα ασύλου σχεδιάστηκε ως φρούριο και μοιάζει με ένα φράχτη που χτίστηκε με σκοπό να σταματήσει τους ανθρώπους που αναζητούν προστασία ή απλώς μια προοπτική στην Ευρώπη», σχολιάζει η εφημερίδα για τη συμφωνία που προβλέπει ταχύτερες απελάσεις και «υπερδομές» στα σύνορα της ΕΕ. «Αυτό δεν έχει πλέον σχέση με μια ανθρώπινη πολιτική για τους πρόσφυγες – και ούτε σκοπεύει να έχει.»
Ως επί το πλείστον όμως «δεν αλλάζει κάτι για τους μετανάστες», σημειώνει η SZ. «Pushbacks στα εξωτερικά σύνορα και τα στραβά μάτια στη διακίνηση στα εσωτερικά σύνορα. Στην πραγματικότητα, το σύστημα ασύλου της Ευρώπης έχει γίνει εδώ και πολύ καιρό μια ζώνη ανομίας», σχολιάζει η S?ddeutsche Zeitung. «Η μεταρρύθμιση αυτή έχει καθυστερήσει ήδη πολύ – και πιθανώς είναι η μόνη που θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε μια Ευρώπη στην οποία οι λαϊκιστές τρομοκρατούν αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία ή κατέχουν ήδη την εξουσία σε ορισμένες χώρες», αναφέρει η εφημερίδα. «Δεν αναμένεται ότι η συμφωνία θα επιτύχει τον στόχο της για μείωση του αριθμού των μεταναστών βραχυπρόθεσμα. Ωστόσο η μη επίτευξη συμφωνίας θα περνούσε ένα ακόμα χειρότερο μήνυμα, ότι δηλαδή τα ευρωπαϊκά κράτη για άλλη μια φορά, δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε τίποτα απολύτως όσον αφορά το μεταναστευτικό», καταλήγει η SZ.
Θλιβερή αδιαφορία
Μετά τον διωγμό 100.514 Αρμενίων από τα σπίτια τους, «η παροχή βοήθειας σε όσους έχουν εγκαταλείψει το Ναγκόρνο-Καραμπάχ είναι αδύνατη για την Αρμενία», σχολιάζει η εφημερίδα του Βερολίνου Tageszeitung. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανακοίνωσε περήφανα πριν από μια εβδομάδα ότι θα παράσχει 5 εκατομμύρια ευρώ σε βοήθεια, οι ΗΠΑ έχουν υποσχεθεί 11,5 εκατομμύρια. Το ποσό αυτό δεν επαρκεί ούτε για τις βασικές ανάγκες για ένα μόνο μήνα», αναφέρει η taz.
Αυτοκίνητα Αρμενίων που εγκαταλείπουν το Ναγκόρνο ΚαραμπάχΑυτοκίνητα Αρμενίων που εγκαταλείπουν το Ναγκόρνο Καραμπάχ
Ο διωγμός εκατοντάδων χιλιάδων Αρμενίων από το Ναγκόρνο Καραμπάχ
Εικόνα: Irakli Gedenidze/REUTERS
«Αφού η ΕΕ αποδέχθηκε τον αποκλεισμό του διαδρόμου του Λατσίν από το Αζερμπαϊτζάν- τον μοναδικό δρόμο που συνέδει την Αρμενία με το Ναγκόρνο-Καραμπάχ – σχεδόν αδιαμαρτύρητα τους τελευταίους μήνες και συνέχισε να αγοράζει αέριο από τη δικτατορία παρόλο που όλα τα σημάδια έδειχναν κλιμάκωση – αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι η κατάσταση των Αρμενίων της είναι αδιάφορη». σχολιάζει η εφημερίδα. «Και όχι μόνο πολιτικά, αλλά δυστυχώς και ανθρωπιστικά. Η ΕΕ επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά τους φόβους της Αρμενίας, ότι η Δύση θα την εγκαταλείψει.»
«Εμφύλιος» στους Ρεπουμπλικανούς
Ως «δομικό πρόβλημα» χαρακτηρίζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung το «θεαματικό τέλος»του Κέβιν Μακάρθι ως Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Μακάρθι «ένα μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας ήθελε να λύσει προσωπικούς λογαριασμούς μαζί του».
«Η προσωπική εχθρότητα και ο ναρκισσισμός μπορεί πράγματι να παραλύσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες», αναλύει η εφημερίδα. «Όσο η Βουλή των Αντιπροσώπων δεν έχει πρόεδρο, δεν μπορεί να λειτουργήσει. Όσο δεν είναι λειτουργική, δεν μπορεί να ψηφιστεί κανένας νόμος για τις δαπάνες – ούτε για την Ουκρανία, ούτε για την καλύτερη προστασία των συνόρων, ούτε για να αποτραπεί το «shutdown» όταν λήξει ο προσωρινός συμβιβασμός για τον προϋπολογισμό τον Νοέμβριο».
«Εάν όμως επρόκειτο πραγματικά για μια προσωπική κόντρα μεταξύ δύο Ρεπουμπλικανών, η εκλογή νέου προέδρου θα έπρεπε τουλάχιστον να έχει γρήγορη επιτυχία και η πολιτική θα έπρεπε άμεσα να πλεύσει σε ήρεμα νερά. Αλλά αυτό φαίνεται απατηλό», καταλήγει η εφημερίδα. «Η κρίση έχει στην πραγματικότητα δομικές ρίζες, τη διχόνοια των Ρεπουμπλικανών και τη συνεχιζόμενη κρίση ταυτότητάς τους.»
Σύμφωνα με την εφημερίδα της Φρανκφούρτης «δεν πρόκειται για αποκλίνοντες στόχους και προτεραιότητες. Οι πραγματικές διαφωνίες όπως το ερώτημα εάν η Ουάσιγκτον πρέπει να συνεχίσει να υποστηρίζει την Ουκρανία είναι στην πραγματικότητα ασήμαντες. Αυτό που διαλύει τους Ρεπουμπλικάνους είναι μάλλον το ερώτημα αν θα αναγνωρίσουν τις επιθυμίες της πλειοψηφίας και τον αγώνα για συμβιβασμούς ή θα αναζητήσουν τη σωτηρία στην ολική καταστροφή.»
Πηγή :DW
