Με μικρά αποσπάσματα από κείμενα που έχουν γράψει έγκλειστοι των φυλακών κοσμούνται πίνακες εικαστικών σε μια ιδιαίτερη έκθεση.
Ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Γιάννης Ανδριώτης παρουσιάζει την πορεία των φυλακισμένων μέσω της τέχνης.
Η έκθεση στοχεύει να δημιουργήσει διαύλους επικοινωνίας των εγκλείστων με την τοπική κοινωνία, που εκ των πραγμάτων είναι επιφυλακτική. Στην πλειονότητά τους οι φυλακισμένοι στην Κέρκυρα δεν είναι Έλληνες και υπάρχει μια καχυποψία εκ μέρους της κοινωνίας, διότι πρόκειται για βαρυποινίτες.
Είναι γεγονός ότι το 90% εκείνων που έχουν εκτίσει την ποινή τους επιστρέφουν στην φυλακή, ενώ το ποσοστό εκείνων που επιστρέφουν από όσους έχουν τελειώσει το σχολείο πέφτει στο 20%.
Τέτοιου είδους εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στο Παλαιό Φρούριο, με άδεια εισαγγελική και όσοι έγκλειστοι συμμετέχουν βρίσκουν μια δημιουργική διέξοδο μέσα στον περίκλειστο κόσμο τους. Όποιος επιθυμεί να βοηθήσει την προσπάθεια του σχολείου μπορεί να αγοράσει το ημερολόγιο που φιλοτέχνησαν οι έντεκα εικαστικοί και οι κρατούμενοι για τους 12 συνολικά μήνες.
Το σχολείο βοηθά σε μεγάλο βαθμό να επανατοποθετηθούν οι έγκλειστοι ως προς τις επιλογές τους και να τους δώσει την δυνατότητα να συναντηθούν με την κοινωνία.
Η συνομιλία με τον Προμηθέα είναι αποκαλυπτική και συχνά επενεργεί ως κάθαρση. Ο Θουκυδίδης, δηλώνει ότι όλοι, από τη φύση τους, κάνουν λάθη. «Όλοι και στα ιδιωτικά και στα δημόσια έχουν έμφυτη την τάση προς την αδικία και δεν υπάρχει νόμος που να μπορεί να τους συγκρατήσει, αφού οι άνθρωποι δοκίμασαν να επιβάλουν όλων των ειδών τις ποινές με την ελπίδα ότι, επιτείνοντάς τις, θα προστατευτούν καλύτερα από τα εγκλήματα των κακούργων. Ίσως, μάλιστα, τον παλιό καιρό οι ποινές για τα βαρύτερα εγκλήματα να ήσαν πιο ελαφρές, αλλά επειδή εξακολουθούσαν οι παρανομίες, με τον καιρό όλες οι ποινές κατέληξαν να είναι ο θάνατος. Και παρ᾽ όλα αυτά, τα εγκλήματα εξακολουθούν».[1]
Ίσως η διέξοδος από τον άλογο και παράνομο βίο να βρίσκεται στον Κανόνα του Επίκουρου, ο οποίος μιλά για το τετράπτυχο (Τετραφάρμακο): «άφοβος έναντι των θεών, ήσυχος έναντι του θανάτου, καρτερικός έναντι των δεινών και ολιγαρκής στην απόκτηση των αναγκαίων για την επιβίωση».
Θουκυδίδης Ιστορίαι, Γ.45.3, «πεφύκασί τε ἅπαντες καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ ἁμαρτάνειν, καὶ οὐκ ἔστι νόμος ὅστις ἀπείρξει τούτου, ἐπεὶ διεξεληλύθασί γε διὰ πασῶν τῶν ζημιῶν οἱ ἄνθρωποι προστιθέντες, εἴ πως ἧσσον ἀδικοῖντο ὑπὸ τῶν κακούργων. καὶ εἰκὸς τὸ πάλαι τῶν μεγίστων ἀδικημάτων μαλακωτέρας κεῖσθαι αὐτάς, παραβαινομένων δὲ τῷ χρόνῳ ἐς τὸν θάνατον αἱ πολλαὶ ἀνήκουσιν· καὶ τοῦτο ὅμως παραβαίνεται.».
Από κείμενο του φιλοσόφου Φιλοδήμου που βρέθηκε στην λεγόμενη βίλα των παπύρων στο Ηράκλειο της Ιταλίας (Herculaneum), «Άφοβον ο θεός, ανύποπτον ο θάνατος και ταγαθόν μεν εύκτητον, το δε δεινόν ευεκκαρτέρητον».
ertnews.gr
