Ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της αποκαλούμενης «γενιάς του 60», ο ζωγράφος Χρίστος Καράς, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 93 ετών, την Κυριακή του Πάσχα.
Βραβευμένος από την Ακαδημία Αθηνών το 2001 για το σύνολο του έργου του , ο Χρίστος Καράς «κατατάσσεται στους δημιουργούς, που έφεραν ουσιαστική τομή στην ελληνική τέχνη. Ο Καράς επίμονα αγωνιζόταν για την κατάκτηση μιας νέας εικόνας από την αρχή της καλλιτεχνικής του πορείας έως και τα 93 του χρόνια» γράφει ο θεωρητικός της τέχνης Τάκης Μαυρωτάς, γνωστοποιώντας σε ανάρτηση του την είδηση θανάτου του ζωγράφου.
Ανάμεσα στις μνημειακές συνθέσεις του ξεχωρίζει η « Διαστημική Ποίηση» για το σταθμό Χαλανδρίου του αθηναϊκού μετρό.
Η τελευταία ατομική έκθεση του ήταν το 2022, με τίτλο «Χρίστος Καράς, Ο μεγάλος ονειρικός» στην Sianti Gallery, σε επιμέλεια Μάνου Στεφανίδη. Παράλληλα με την έκθεση είχε κυκλοφορήσει το ομότιτλο βιβλίο, από τις εκδόσεις Νίκας.
Ο Χρίστος Καράς γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας το 1930.Μετά από διετή φοίτηση στην Πάντειο (1948 – 1950), σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. (1951 – 1955), κοντά στο Γιάννη Μόραλη και το Γιάννη Παππά. Ως υπότροφος του Ι.Κ.Υ. σπούδασε φρέσκο στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού (1957 – 1960) και παρέμεινε στη Γαλλία έως το 1963, ταξιδεύοντας παράλληλα σε γειτονικές χώρες, όπως στο Βέλγιο, την Ολλανδία, την Ισπανία, την Ιταλία και τη Μ. Βρετανία. Δέκα χρόνια αργότερα, με υποτροφία του Ιδρύματος Ford, εργάστηκε στη Νέα Υόρκη (1973 – 1975). Κατά το διάστημα αυτό επισκέφτηκε πολλές πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά. Παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση το 1961 στην γκαλερί “Ζυγός”, ενώ ήδη από το 1952 άρχισε να παίρνει μέρος σε Πανελλήνιες εκθέσεις. Σημαντική επίσης ήταν η παρουσία του σε διεθνείς ομαδικές εκθέσεις (Γ΄ Μπιενάλε Νέων Παρίσι 1963, Ζ΄ Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας 1965, Μπιενάλε Σάο Πάολο 1967, Μπιενάλε Βενετίας 1984, Δ΄ Μπιενάλε Ευρωπαϊκής Χαρακτικής Μπάντεν – Μπάντεν 1985).
Το 1963, μέσα στο πλαίσιο των προσπαθειών για την ανανέωση του καλλιτεχνικού κλίματος στην Ελλάδα, μετείχε στην ίδρυση της ομάδας «Τομή», και το 1976 του «Συνδέσμου Καλλιτεχνών».
