Το τοπίο του ανθρώπινου δυναμικού στον τραπεζικό κλάδο της Ελλάδας του σήμερα
Όπως σε όλα τα σημαντικά προβλήματα της εποχής μας, η λύση και στο πρόβλημα της προσέλκυσης και της διακράτησης των ταλαντούχων ανθρώπων δεν είναι ούτε γρήγορη, ούτε εντυπωσιακή. Χρειάζεται προσεκτικός σχεδιασμός, διαρκής παρατήρηση και αξιολόγηση των συνθηκών. Οι άνθρωποι που έχουν αυτό που ονομάζουμε future driven στελεχιακό ταλέντο αποτελούν σπάνιους πόρους και ως τέτοιους θα πρέπει να τους διαχειριζόμαστε.
Εδώ και λίγα χρόνια, όταν η Eurobank και οι υπόλοιπες τράπεζες έκαναν ξανά τα βήματα τους προς την κανονικότητα, μετά την οικονομική κρίση στη χώρα, που μας υποχρέωσε να συρρικνωθούμε και να απέχουμε από προσλήψεις, διαπιστώσαμε ότι ο κλάδος μας δεν είχε την απήχηση που θα έπρεπε στις νεότερες γενιές εργαζομένων. Είχε συμβεί μια μετατόπιση προσδοκιών, όπου οι υποψήφιοι εργαζόμενοι ειδικά οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά, αντιμετώπιζαν με καχυποψία τον τραπεζικό κλάδο, τον αξιολογούσαν ως εξαιρετικά γραφειοκρατικό, βαρύ, χωρίς ενδιαφέρον και χωρίς δυνατότητες αξιοποίησης των γνώσεων και ικανοτήτων τους.
Φυσικά, όσοι είμαστε εκ των έσω και γνωρίζουμε τον ταχύ μετασχηματισμό, την ψηφιοποίηση και το πλήθος των αλλαγών που συντελούνται στο λειτουργικό μοντέλο και στην εργασιακή κουλτούρα των τραπεζών, κατανοούμε ότι οφείλουμε να στραφούμε προς τους νέους ανθρώπους και να επικοινωνήσουμε ηχηρά αυτές τις αλλαγές. Εξ ου και η δική μας απόφαση στην Eurobank, να βγούμε προς τα έξω, να μετρήσουμε την απήχηση που έχουμε ως εργοδότης στη νέα γενιά, να βρεθούμε κοντά τους, να τους παρουσιάσουμε την Τράπεζα και τον κλάδο σε κάθε career fair που οργανώνεται στη χώρα και το εξωτερικό. Επιπλέον αποφασίσαμε να τους απευθύνουμε μια καμπάνια-πρόσκληση και πρόκληση που τους μιλά σε τόνο που δεν έχουν συνηθίσει από μια τράπεζα.
Με τίτλο «Η Eurobank αναζητά drummer, ορειβάτη, ζωγράφο», ταράξαμε τα νερά, με επιστέγασμα το μήνυμα: «Ζητάμε κάτι περισσότερο από ένα καλό βιογραφικό – μια μοναδική προσωπικότητα. Τη δική σου.»
Η νέα γενιά ταλέντων είναι εδώ και αλλάζει τα εργασιακά δεδομένα
Γνωρίζουμε ότι αυτή η γενιά, ίσως περισσότερο από κάθε προηγουμένη, αναζητά στο περιβάλλον της εργασίας στο οποίο θα είναι αποδεκτοί, έναν χώρο δημιουργίας που θα μπορούν να αξιοποιήσουν τα ταλέντα τους, αναζητούν ευκαιρίες για να μάθουν καινούρια πράγματα και ενθάρρυνση να εξελιχθούν ή να «γεννήσουν» νέες ιδέες. Ταυτόχρονα, αποζητούν την ισορροπία ανάμεσα στη δουλειά και την προσωπική τους ζωή, την ευελιξία στον τρόπο εργασίας, και φυσικά δηλώνουν σε κάθε τόνο ότι θέλουν να εργάζονται σε έναν Οργανισμό που έχει και ακολουθεί υψηλές αξίες, λειτουργεί με κοινωνική και περιβαλλοντική υπευθυνότητα και προσφέρει ισότιμη μεταχείριση σε όλους, χωρίς διακρίσεις.
Αυτές οι γενιές των εργαζομένων της επόμενης ημέρας, θέλουμε να τους προσελκύσουμε στις τράπεζες της επόμενης ημέρας, για να υποστηρίξουν τους πελάτες της επόμενης ημέρας.
Το μεγάλο στοίχημα: διασφαλίζουμε τη δέσμευση και την παραμονή των ταλέντων μας στον οργανισμό
Όσον αφορά τη διακράτηση στελεχών στον τραπεζικό κλάδο παρατηρούμε ότι:
Το turnover στις ελληνικές τράπεζες παραμένει πολύ χαμηλό, κάτω από 2%.
Ένα μεγάλο ποσοστό εργαζομένων δηλώνει ότι επιθυμεί να παραμείνει στον τραπεζικό τομέα έως τη συνταξιοδότηση, δίνοντας ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για οργανισμούς έντασης γνώσης, όπως οι τράπεζες, ειδικά σε τομείς υψηλής κινητικότητας, όπως το IT.
Ωστόσο, στην περίπτωση των identified talents:
Το ποσοστό αποχωρήσεων αυξάνεται αισθητά, σε σχέση με τον μέσο όρο του οργανισμού.
Παραμένει χαμηλότερο από το μέσο turnover της αγοράς, αλλά απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και στοχευμένες παρεμβάσεις.
Τα παραπάνω, βεβαίως, δεν αποτελούν λόγο επανάπαυσης. Οι διευθύνσεις ανθρωπίνου δυναμικού στις τράπεζες έχουν τα μέσα να ασκήσουν πολιτική πρόληψης, μια στρατηγική προσέγγιση στη διακράτηση—που ξεκινά πολύ πριν κάποιος «ενημερώσει το προφίλ του στο LinkedIn». Οι μετρήσεις του flight risk των στελεχών είναι πλέον εφικτές, αξιοποιώντας σύγχρονα εργαλεία ανάλυσης δεδομένων και HR analytics που μας επιτρέπουν πλέον να κάνουμε στοχευμένες και έγκαιρες ενέργειες διακράτησης.
Σημαντική παράμετρος διακράτησης είναι η έγκαιρη αναγνώριση και διαχείριση ταλέντου: μηχανισμοί που μας επιτρέπουν να εντοπίζουμε νωρίς τα στελέχη με υψηλό δυναμικό, να τους προσφέρουμε ευκαιρίες να αναπτυχθούν επαγγελματικά, να επενδύουμε στη χάραξη μιας στοχευμένης πορείας που τους οδηγεί σε συγκεκριμένους ρόλους στο μέλλον, ενισχύοντας τη δέσμευσή τους.
Τέλος, οι τράπεζες στην Ελλάδα πλέον έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν στο προσωπικό τους ανταγωνιστικές αμοιβές, σε επίπεδο μισθού και μεταβλητών αποδοχών. Ειδικά δε σε επίπεδο προνομίων και παροχών, θεωρώ ότι το πλαίσιο που παρέχουμε στους εργαζόμενους μας μπορεί να συγκριθεί με πολύ λίγες επιχειρήσεις στην Ελλάδα.
Η αμοιβή είναι σημαντική, αλλά γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι κατά βάση μένουν δεσμευμένοι με κάποιον εργοδότη όταν μπορούν να μοιραστούν ένα κοινό όραμα, όταν βλέπουν ότι απολαμβάνουν καθοδήγηση, εκπαίδευση, ψυχολογική ασφάλεια. Όταν το εργασιακό περιβάλλον είναι ζωντανό, όταν στις ομάδες εργασίας τα προβλήματα επιλύονται δίκαια, υπάρχει ένα υγιές κλίμα, σεβασμός και ισορροπία.
Άρα έχουμε τα μέσα, έχουμε την πληροφορία, έχουμε και το περιβάλλον να διακρατήσουμε τα σωστά στελέχη για την επόμενη ημέρα. Αυτό στο οποίο θεωρώ ότι έχουμε το περιθώριο να γίνουμε πολύ καλύτεροι είναι η επικοινωνία. Και εσωτερικά προς τους δικούς μας ανθρώπους και προς τα έξω, προς τους δυνητικούς εργαζόμενους, πρέπει με συντεταγμένο τρόπο να εξηγήσουμε στο ευρύ κοινό τη στροφή εφ’ όλης της ύλης που έχει συντελεστεί την τελευταία πενταετία και να αναδείξουμε τις τράπεζες ως πολύ ανταγωνιστικούς εργοδότες στην ελληνική αγορά σήμερα.
Τεχνολογία και αλματώδης πρόοδος: παραμένουμε συμπεριληπτικοί και προσβάσιμοι
Η μετάβαση στη νέα εποχή δεν μπορεί να αφορά λίγους και ειδικά στον τραπεζικό κλάδο, η τεχνολογία πρέπει να γίνεται «ανθρώπινη», προσβάσιμη και συμπεριληπτική.
Νομίζω όλοι σε αυτό το τραπέζι, καθημερινά, στηρίζουμε την εξέλιξη των οργανισμών μας σε πολλά μέτωπα που δίνουν πραγματικό κίνητρο στους εργαζόμενους, να είναι εμπνευσμένοι, δεσμευμένοι και δημιουργικοί για την επόμενη μέρα. Και αυτό το τελευταίο, το «promise for tomorrow» είναι σήμερα πιο σημαντικό από ποτέ.
Όταν όλα γύρω αλλάζουν, οι εργαζόμενοι θέλουν να είναι μέρος της ιστορίας που εξελίσσεται, που τους περιλαμβάνει, και στην οποία έχουν ρόλο να παίξουν._
