Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης και με τη συμμετοχή πλήθους οικογενειών και παιδιών ευχής, εθελοντών, δωρητών, γιατρών και φίλων του Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος) διεξήχθη η ετήσια Βραδιά του Ευχαριστώ του οργανισμού. Μία βραδιά απολογισμού και έκφρασης βαθιάς ευγνωμοσύνης.
Τη βραδιά άνοιξαν επί σκηνής μαμάδες και μπαμπάδες με τα παιδιά τους, τραγουδώντας τους το τραγούδι «Το τυχερό μου αστέρι». Γονείς με την πολύτιμη βοήθεια της Γεωργίας Αβασκαντήρα, του Γιώργου Χρανιώτη και της Ντορέττας Παπαδημητρίου αφιέρωσαν συμβολικά τους στίχους στα παιδιά, είτε αυτά βρίσκονταν στη σκηνή, είτε … ψηλά στον ουρανό! Στη συνέχεια, παρακολουθήσαμε την Αμάντα, την Ελευθερία, τη Μαρία, την Όλγα, τη Ραφαέλα, τη Σόφη, την Τόνια, τον Δημήτρη και τον Γιάννη, να συνθέτουν μαζί το «ταξίδι της ευχής», με κορύφωση το γράμμα του Λυμπέρη που απηύθυνε στη νεράιδα του μετά την εκπλήρωση της ευχής του.
Την “X…αστεριά” του οργανισμού τίμησαν με την παρουσία τους άνθρωποι που εργάζονται στον τομέα της υγείας. Γιατροί, νοσηλευτές, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι, υποστηρικτικό προσωπικό των νοσοκομείων, εργαζόμενοι και εθελοντές άλλων συλλόγων ήταν όλοι εκεί και τους απονεμήθηκε το μεγαλύτερο μετάλλιο! Αυτό των “#WishMaker – Committed to health caring”.
Οι λαμπεροί επώνυμοι “#WishMakers οι οποίοι εμπλέκονται στο έργο του οργανισμού γιατί είτε έχουν εκπληρώσει ευχή παιδιού που τους θαυμάζει, είτε έχουν δράσει ως δωρητές, είτε έχουν βοηθήσει εθελοντικά σε ευχή ή σε δράση ήταν εκεί!
Την έκπληξη της βραδιάς αποτέλεσε η μεγάλη δωρεά που ανακοίνωσε επί σκηνής η μεγάλη χορηγός του οργανισμού, Δήμητρα Κατσαφάδου, για την υιοθεσία 10 ευχών παιδιών.
Τις εντυπώσεις έκλεψε η μικρή Λίλιαν με την οικογένειά της. Η μικρή μας τραγουδοποιός, έγραψε ένα τραγούδι ειδικά αφιερωμένο στις νεράιδες της, και ο μπαμπάς ανέλαβε τη μελοποίηση! Φτάνοντας λίγο πριν την ενότητα των ευχαριστιών των εθελοντών, η Ματίνα Κυριάκου, μάς εκμυστηρεύτηκε ότι ακόμα και σήμερα, χρόνια μετά και ενώ ο Αλέξανδρος δεν είναι πια κοντά μας, το δωμάτιο που του ετοίμασε το Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος, είναι ακόμα άθικτο όπως την ημέρα της ευχής του…