Άρθρο του Νταν Μπαλτς στην Washington Post
Η επιλογή της Κάμαλα Χάρις ως υποψήφιας για την αντιπροεδρία των ΗΠΑ είναι ταυτόχρονα ιστορική και συμβατική. Ιστορική, επειδή η Χάρις είναι η πρώτη μαύρη και η πρώτη Αμερικανοασιάτισσα που λαμβάνει μέρος σε συνδυασμό ενός μεγάλου κόμματος. Συμβατική, επειδή ήταν τελικά η ασφαλέστερη επιλογή.
Η πολιτική και η ιστορία συνωμότησαν για να οδηγήσουν τον Μπάιντεν στη Χάρις. Είχε δεσμευτεί ότι θα επέλεγε μια γυναίκα για την αντιπροεδρία, ένδειξη της σημασίας των γυναικών ψηφοφόρων για την επιτυχία των Δημοκρατικών. Και μετά τον φόνο του Τζορτζ Φλόιντ από την αστυνομία στη Μινεάπολη, δεχόταν πιέσεις η γυναίκα που θα επιλέξει να είναι μαύρη.
Αν και συμβατική, η επιλογή της Χάρις δεν ήταν και εύκολη. Οι επιθέσεις της εναντίον του Μπάιντεν στη διάρκεια του πρώτου ντιμπέιτ των Δημοκρατικών είχαν εξοργίσει πολλούς υποστηρικτές του. Παρά το γεγονός αυτό, όμως, υπήρξε η ασφαλέστερη επιλογή με βάση τον πρώτο κανόνα που ισχύει σε αυτές τις περιπτώσεις για τους αντιπροέδρους: να μη βλάπτουν τους προέδρους.
Όπως το έθεσε ένας Δημοκρατικός, επιλέγοντας τη Χάρις ο Μπάιντεν απέδειξε πως θα κάνει ό,τι νομίζει πως πρέπει να κάνει για να κερδίσει τις εκλογές. Αυτό δεν αφαιρεί τίποτα από τα πλεονεκτήματα της ίδιας της Χάρις ή των άλλων προσωπικοτήτων που ήταν υποψήφιες για την αντιπροεδρία. Η γερουσιαστής είναι ένα πρόσωπο εθνικής εμβέλειας, με το επιπλέον πλεονέκτημα ότι έζησε την πολιτική μάχη για το ανώτατο αξίωμα της χώρας. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι εκπληρώνει το πρώτο κριτήριο του Μπάιντεν, ότι θα είναι δηλαδή μια αντιπρόεδρος έτοιμη να γίνει πρόεδρος.
Πριν ακόμη από τις ταραχές που ξέσπασαν για τον φόνο του Φλόιντ, ο Μπάιντεν αισθανόταν υποχρεωμένος απέναντι στους μαύρους ψηφοφόρους. Εκείνοι τον «ανέστησαν» στη Νότια Καρολίνα, ύστερα από τις κακές του εμφανίσεις στην Αϊόβα, στο Νιου Χάμσαϊρ και στη Νεβάδα.
Ο Μπάιντεν έχει χαρακτηρίσει τον εαυτό του μεταβατικό πρόσωπο στο Δημοκρατικό Κόμμα, που θα βοηθήσει να αναδυθεί μια νέα γενιά ηγετών. Η Χάρις ταιριάζει με δύο τρόπους σε αυτό το καλούπι. Πρώτον, είναι στα 55 της αρκετά νεότερη από τον Μπάιντεν, που θα είναι 78 αν ορκιστεί τον Ιανουάριο. Δεύτερον, αντιπροσωπεύει την πιο πιστή κατηγορία ψηφοφόρων του Δημοκρατικού Κόμματος, δηλαδή τους μαύρους, που δεν είχαν τύχει ως τώρα της αναγνώρισης που τους αξίζει.
Στην απόφαση του Μπάιντεν, όπως δήλωσε ο ίδιος αναγγέλλοντας την Κάμαλα Χάρις, μέτρησε και ο σεβασμός που είχε γι’ αυτήν ο γιος του, ο Μπο Μπάιντεν, που πέθανε από καρκίνο του εγκεφάλου το 2015. «Η γνώμη του μετρούσε για μένα περισσότερο από οποιουδήποτε άλλου και είμαι υπερήφανος που θα δώσουμε τη μάχη μαζί με την Κάμαλα», τόνισε.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας υποψήφιος για την προεδρία επιλέγει για την αντιπροεδρία κάποιον που είχε κρατήσει σκληρή στάση απέναντί του. Ο Ρόναλντ Ρίγκαν επέλεξε τον Τζορτζ Μπους τον πρεσβύτερο το 1980, παρόλο που ο τελευταίος είχε χαρακτηρίσει το οικονομικό του πρόγραμμα «οικονομικά βουντού».
O Mπάιντεν βρίσκεται σε πολύ καλή θέση καθώς οδεύει προς την εθνική συνδιάσκεψη του κόμματος. Προηγείται τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και στις σημαντικότερες κρίσιμες πολιτείες. Μπορούσε να ρισκάρει λοιπόν στην επιλογή του προσώπου για την αντιπροεδρία, αλλά τελικά δεν χρειάστηκε.
Πηγή: Washington Post
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΠΕ-ΜΠΕ
