Το Αρχείο Ιστορίας & Τέχνης- Αρχείο Πολέμου σας προσκαλεί το
Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2023 και ώρα 19.30
Στη παρουσίαση της συγγραφέως
Μαρίας Μαραγκουδάκη
«Έστω ότι…»
Oμιλητές: Κατερίνα Παπαδημητρίου, Νίκος Μητρογιαννόπουλος, Μαρία Μαραγκουδάκη
Οι φίλοι του Αρχείου θα είχαν παρατηρήσει τους τελευταίους μήνες μια προοδευτική μετατόπιση της κάλυψης των μηνιαίων παρουσιάσεών μας που απομακρύνεται από καθαρά θέματα που σχετίζονται με τον πόλεμο. Αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση μια νέα τάση, διότι από το 2013 το Αρχείο έχει φιλοξενήσει πολυάριθμες παρουσιάσεις σχετικά με το ευρύ πεδίο κάλυψης «Κοινωνίες υπό πίεση». Προσπαθήσαμε να χαράξουμε δύο γραμμές που πιστεύουμε ότι συγκλίνουν συχνά, αυτή των καθαρών τεχνών, όπως η λογοτεχνία, η ζωγραφική και η μουσική, και αυτή της ανθρώπινης ιστορίας, η οποία διαρκώς χαρακτηρίζεται από φρικτή βία, όπως αυτή που βλέπουμε τώρα.
Πώς θα μπορούσε κανείς να καταλάβει την τροχιά των τεχνών στο σπίτι μας, την Ελλάδα, τα τελευταία 100 χρόνια χωρίς να αναρωτηθεί πώς αυτή η κοινωνία επιβίωσε και αναπτύχθηκε κάτω από σχεδόν συνεχή βία : Βαλκανικοί πόλεμοι, Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, Μικρασιατικός πόλεμος και καταστροφή, Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, Εμφύλιος Πόλεμος, 1967 Στρατιωτική Δικτατορία και έκτοτε υπό τη διαρκή απειλή πολέμου με την Τουρκία. Αυτό οδήγησε στο να δαπανήσει η Ελλάδα 3,8% του ΑΕΠ για την άμυνα στο 3,1% των ΗΠΑ (2022) . Μόνο με αυτή τη βάση η Ελλάδα είναι μια χώρα που προετοιμάζεται συνεχώς για βία, ακόμη και σε σύγκριση με τις ΗΠΑ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η Ελλάδα σχεδιάζει να είναι ο επιτιθέμενος, πολύ μακριά από αυτό. Ως εκ τούτου, είναι ενάντια σε αυτήν την περίπλοκη και στρεβλή “έλικα” ιστορίας και πολιτισμού που συνεχίζουμε τη δίδυμη εξερεύνηση της ιστορίας και των τεχνών χωρίς ποτέ να προσπαθούμε να κάνουμε προφανείς, πόσο μάλλον επινοημένες συγκρίσεις, μεταξύ των δύο. Μερικές φορές οι γραμμές θα διασταυρωθούν, μερικές φορές θα αποκλίνουν, αλλά ελπίζουμε πάντα ότι οι παρουσιάσεις μας θα έχουν να προσφέρουν κάτι περισσότερο από την ιστορία της βίας.
Μαρία Μαραγκουδάκη
Η Μαρία Εμ. Μαραγκουδάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Μαθηματικά και εργάστηκε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Έστω ότι… (Οδός Πανός, 2010), τη συλλογή διηγημάτων Μηδενική γωνία (Εύμαρος, 2017), το θεατρικό έργο Μαύρο Γιασεμί (Εύμαρος 2019) και το βιβλίο Διπλή Όψη (2020). Συμμετείχε στην περιοδική έκδοση diPgeneration 2017 (Μανδραγόρας, 2017) και στο συλλογικό έργο Εννέα όγδοα (Εύμαρος, 2018). Δημοσιεύει στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.
Κατερίνα Παπαδημητρίου
Η Κατερίνα Ι. Παπαδημητρίου είναι εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής, με εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή και μεταπτυχιακές σπουδές στη «Δημιουργική γραφή» – «Συγγραφή» στο ΠΜΣ του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Άρθρα, βιβλιοκριτικές και διηγήματα της έχουν δημοσιευτεί στο διαδίκτυο και σε ηλεκτρονικά και έντυπα λογοτεχνικά περιοδικά. Πρώτη της εκδοτική εμφάνιση, με οκτώ διηγήματά της, στον συλλογικό τόμο «Οδός δημιουργικής γραφής», από τις εκδόσεις «Γραφομηχανή» (2015). Ακολουθούν: Το δοκίμιο από τις «Εκδόσεις Κομνηνός» (2022), με τίτλο, «Το ελληνικό διήγημα του 20ου αιώνα, Προσεγγίσεις» και υπότιτλο «Έξι διηγήματα ασκούν κριτική σε διηγηματογράφους της γενιάς του ’30». Το 2023 συμμετέχει, επίσης, στον συλλογικό τόμο «Η φωνή της», εκδόσεις από τις εκδόσεις Καστανιώτη
.
ΠΡΟΣΟΧΗ: η εκδήλωση δεν θα μεταδοθεί από την διαδικτυακή πλατφόρμα. Συνεπώς όσοι επιθυμούν να την παρακολουθήσουν μπορούν να το κάνουν μόνο δια ζώσης!
Σας περιμένουμε ζωντανά
Αρχείο Ιστορίας & Τέχνης- Αρχείο Πολέμου
Μηθύμνης 36, Πλατεία Αμερικής,
Αθήνα 112-52
Υπεύθυνη
Μάκα Ντοχνάτζε
210-8676390
69-98088220
Έγραψαν για την Μαρία Μαραγκουδάκη-ενδεικτική αναφορά
[…]Το δραματικό έργο Διπλή όψη της Μαρίας Μαραγκουδάκη (Εύμαρος 2020) ζωντανεύει στη φαντασία μας δύο αυτοτελείς θεατρικούς μονολόγους: Η Κάρμεν φορούσε μαύρα και Ο Άλλος εν λευκώ. Πρόκειται για έργο με υβριδικότητα, εφόσον η κυρίως θεατρική μορφή του ενσωματώνει κατά τόπους ποιητικά στοιχεία. Τα δύο μέρη βρίσκονται σε κομβική διαλεκτική.
Λίλια Τσούβα
Η Μαρία Εμ. Μαραγκουδάκη με τους δύο μονολόγους της δημιουργεί δύο ανθρώπινους χαρακτήρες, δύο σύγχρονους αντιήρωες που πείθουν για την αλήθεια τους. Δεν είναι χάρτινοι οι ήρωές της. Είναι άνθρωποι που έζησαν, βασανίστηκαν και βασάνισαν, από τη θέση του θύματος πέρασαν σε αυτήν του θύτη και το αντίθετο. Η απόφαση της μίας να αφηγηθεί και του άλλου να γράψει ανοίγει ίσως ένα παράθυρο που δεν είναι και για τους δύο ελπιδοφόρο. Αυτά τα δύο πρόσωπα βαδίζουν σε ένα τεντωμένο σκοινί αντικρίζοντας γύρω τους το χάος. Είναι μόνοι και απελπισμένοι. Και οι δύο κάποια στιγμή ομολογούν ότι είναι άδειοι από επιθυμίες, βρίσκονται δηλαδή ένα βήμα πριν από το τέλος.
Η Κάρμεν και ο Άλλος ανακαλούν τη θέση του Ερνστ Φίσερ:
«Όμως ως επί το πλείστο και βαθύτερα, πρωταρχικότερα η τέχνη συμπαθούσε τους πάσχοντες και τους κατατρεγμένους, τους νικημένους και αντιστεκόμενους, τους ηττημένους και εξεγειρόμενους – τον Έκτορα και τον Άμλετ, την Αντιγόνη και τον Προμηθέα, την Ελοϊζα και τον Δον Κιχώτη, τον Βαρνάβα και τη δούλα Γκρούσε.»
Κατερίνα Παππά
Η συγγραφέας μας Μαρία Μαραγκουδάκη, υπογράφει ένα κείμενο το οποίο βυθίζεται με φόρα στα απύθμενα και σκοτεινά βάθη της ανθρώπινης ψυχής και με λεπτομέρεια και εκφραστική αφήγηση μας παρουσιάζει το ψυχολογικό πορτραίτο μιας γυναίκας που οδηγείται σε ένα έγκλημα πάθους. Τι είναι τελικά αυτό που μετατρέπει το κορίτσι της διπλανής πόρτας σε ένα πλάσμα διψασμένο για εκδίκηση και τιμωρία; Η Σάντρα, ως ψυχισμός, εκ φύσεως τρυφερή και δοτική, λαμβάνει από τη ζωή απόρριψη, αδιαφορία και προδοσία. Το μεγάλο αποκούμπι της είναι η αγάπη της για έναν άντρα, η οποία όμως ακυρώνεται με τον πιο χειρότερο τρόπο.
Αγγελική Μπάτσου
