Η νέα έκθεση του Μουσείου Τέχνης Πέρεζ στο Μαϊάμι επανεξετάζει την ξεχασμένη κληρονομιά της γλύπτριας από τη Βενεζουέλα Μαρισόλ Εσκομπάρ που ήταν μία από τις κορυφαίες δημιουργούς του κινήματος της pop art και φίλη του Άντι Γουόρχολ.
Η γλύπτρια από τη Βενεζουέλα άσκησε σαφή επιρροή στο πρώιμο έργο του Άντι Γουόρχολ, ωστόσο η θέση που της αρμόζει στο πάνθεον της pop art δεν έχει ποτέ πλήρως επισημανθεί ή τιμηθεί.
Η έκθεση «Marisol and Warhol Take New York» στο Μουσείο Τέχνης Πέρεζ προσπαθεί να το αλλάξει αυτό, καταγράφοντας τη φιλία των δύο καλλιτεχνών και τα διαρκή αποτελέσματά της.
«Το έργο της Μαρισόλ συμπεριλαμβάνεται σε διεθνείς εκθέσεις της pop για πολλά χρόνια, αλλά αυτή η έκθεση δείχνει ότι είναι μια καλλιτέχνης που ήταν μέρος της ιστορίας της Pop New York», λέει η Μαρίτζα Λακάγια η οποία επιμελήθηκε την έκθεση μαζί με τη Τζέσικα Μπεκ, επιμελήτρια τέχνης στο Μουσείο Άντι Γουόρχολ.
«Η Μαρισόλ ήταν κεντρική πρωταγωνίστρια σε αυτή την εκρηκτική στιγμή της αμερικανικής τέχνης και η επίδραση και η επιρροή της αξίζουν μεγαλύτερης προσοχής» ανέφερε.
Η έκθεση εξερευνά την παράλληλη άνοδο των καλλιτεχνών στην επιτυχία, τη διαμόρφωση των καλλιτεχνικών τους χαρακτήρων, τις σχέσεις τους με τις γκαλερί και την άνθηση των πρώιμων καλλιτεχνικών πρακτικών τους από το 1960 έως το 1968.
Στην έκθεση παρουσιάζονται βασικά δάνεια του έργου της γλύπτριας από μεγάλες παγκόσμιες συλλογές, μαζί με εμβληματικά έργα και ταινίες από αρχειακό υλικό από τη συλλογή του Γουόρχολ.
Τα γλυπτά της Μαρισόλ είναι σκαλιστές ξύλινες φιγούρες διακοσμημένες με σχέδια, ύφασμα και αντικείμενα και μερικές φορές απεικονίζουν διάσημες φιγούρες όπως προέδρους των ΗΠΑ, αστέρες του κινηματογράφου και μέλη βασιλικών οικογενειών.
«Τα γλυπτά της είναι κατά βάση pop, αλλά μερικά αναφέρονται επίσης στην οικογενειακή της ζωή, περιλαμβάνουν αυτοπροσωπογραφίες και μας δίνουν εικόνα για τις αγαπημένες της αναμνήσεις» ανέφερε η Μαρίτζα Λακάγια. «Δημιούργησε έργα που ήταν ταυτόχρονα εντυπωσιακά και έντονα προσωπικά – δίνοντας στον θεατή την ευκαιρία να τη γνωρίσει» είπε.
Επίσης, διάσπαρτες σε όλη την έκθεση είναι οι βωβές ταινίες του Γουόρχολ, παραγωγής 1963 και 1964, οι οποίες δείχνουν μια πιο προσωπική πλευρά της Μαρισόλ.
Τα «The Kiss» (1963) και «13 Most Beautiful Women» (1964) είναι δύο τέτοια παραδείγματα.
Το έργο της αφορούσε σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε και αλληλεπιδρούσε με τον έξω κόσμο, ενώ αναφέρθηκε και στους εσωτερικούς της αγώνες, τις αναμνήσεις, τις εμπειρίες και τις απόψεις της. Μπορεί να ειπωθεί ότι ωθήθηκε εκτός του αφηγήματος της New York Pop, κάτι που είχε να κάνει με το γεγονός ότι ήταν γυναίκα – δεν θα ήταν η πρώτη φορά που μια γυναίκα αποκλείεται από μια σημαντική ιστορική στιγμή της τέχνης» ανέφερε η επιμελήτρια της έκθεσης.
Η έκθεση «Marisol and Warhol Take New York» φιλοξενείται στο Μουσείο Τέχνης Πέρεζ έως τις 5 Σεπτεμβρίου.
ΦΩΤΟ ΑΠΕ-ΜΠΕ
