Σαράντα επτά χρόνια από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο η σύζυγος και οι δύο κόρες του ήρωα ταγματάρχη, Διοικητή της 33ης Μοίρας Καταδρομών Γιώργου Κατσάνη μίλησαν στο Sputnik και περιγράφουν τα τελευταία λόγια που τους είπε αλλά και όσα έζησαν εκείνη τη μαύρη περίοδο.
«Μην το κουνήσεις από το σπίτι, τους φάγαμε τους Τούρκους». Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια που άκουσε τηλεφωνικά η Εριφύλη Κατσάνη από το στόμα του συζύγου της, του ήρωα ταγματάρχη και διοικητή της 33ης Μοίρας Καταδρομών Γιώργου Κατσάνη πριν πέσει στις 21 Ιουλίου ηρωικά μαχόμενος στο Αγιο Ιλαρίωνα στον Πενταδάκτυλο κατά την εισβολή των Τούρκων το 1974.
Μιλώντας στο Sputnik, η κα Κατσάνη αφηγείται τις τελευταίες στιγμές που έζησε στο σπίτι της στην Κερύνεια μαζί με τις δύο κόρες της Λίνα και Εύα ενώ ο σύζυγός της μαζί με τη μοίρα καταδρομέων του πάλευε να νικήσει τους Τούρκους στρατιώτες. Η ίδια μαζί με τα δύο παιδιά της αργότερα έφυγε για τη Λευκωσία και μετά για την Ελλάδα.
«Οταν πέρασε η ώρα πλέον και είδαμε ότι η κατάσταση δεν εξελισσόταν όπως έπρεπε φύγαμε και μετά από δύο ημέρες φτάσαμε στη Λευκωσία. Η κατάσταση ήταν χάλια. Ενα βράδυ μείναμε σε ένα χωριό την Καλογριά γιατί δεν ξέραμε τι συνέβαινε και από εκεί φύγαμε στη Λευκωσία κι ύστερα από δέκα ημέρες φύγαμε από το νησί με ένα πλοίο και γυρίσαμε στην Ελλάδα» είπε η κα Κατσάνη.
Η κόρη του ήρωα διοικητή των καταδρομέων Λίνα Κατσάνη τότε ήταν 8 ετών και έχει μνήμες «που αποτυπώνονται στο μυαλό ενός παιδιού, τόσο τρομακτικές μνήμες που το ακολουθούν σε όλη του τη ζωή».
«Σαράντα επτά χρόνια μετά δεν πρόκειται να ξεχάσω το ξύπνημα από τις φωνές: “Τούρκοι, Τούρκοι από τη θάλασσα”. Δεν πρόκειται να ξεχάσω την αγωνία μου: “Μαμά, είσαι καλά; Ο μπαμπάς είναι καλά;”. Συνέχεια αυτό ρωτούσα. Ακόμα κι όταν πήγαμε στην Καλογραία κι έγινε ο βομβαρδισμός των Τούρκων και τρέχαμε να κρυφτούμε το ερώτημα και η προσευχή μας ήταν για τον πατέρα μας. Μέσα από τα μάτια της μαμάς μας βλέπαμε όλη την αγωνία κι όλη τη φρίκη του πολέμου» λέει εμφανώς συγκινημένη η Λίνα Κατσάνη.
Οι δύο κόρες του ήρωα Γιώργου Κατσάνη, τα οστά του οποίου μόλις πέρυσι ήρθαν στην Ελλάδα και τάφηκαν στο Σιδηρόκαστρο Σερρών, θυμούνται τον πατέρα τους και είναι περήφανες για τον ηρωισμό του.
«Δηλώνω ότι είμαι πολύ περήφανη για τη θυσία του πατέρα μου. Γιατί ένας άνθρωπος με τα ιδανικά και ιδεώδη που μεγάλωσε ο Γιώργος Κατσάνης δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει τίποτα άλλο παρά να αφήσει το αίμα του υπερασπιζόμενος τον ελληνισμό» είπε η Λίνα Κατσάνη.
Η οικογένεια του Γιώργου Κατσάνη βρέθηκε σήμερα (σ.σ. Τρίτη) στον Ιερό Ναό Προφήτη Ηλία στην Ανω Ηλιούπολη Θεσσαλονίκης για το μνημόσυνο που διοργάνωσε στη μνήμη των πεσόντων της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974 ο μητροπολίτης Νεαπόλεως- Σταυρουπόλεως, Βαρνάβας και ο πρόεδρος της Κυπριακής Εστίας Βορείου Ελλάδος, Αλέξανδρος Μούστρας.
Με λόγια θερμά για τον Γιώργο Κατσάνη αλλά και τους άλλους πεσόντες στην Κύπρο μίλησε ο μητροπολίτης Βαρνάβας ενώ κάποια στιγμή η λέξη «αθάνατος» ήχησε μέσα στον Ιερό Ναό του Προφήτη Ηλία ενώ η επιμνημόσυνη δέηση ολοκληρώθηκε με τον κόσμο να ψέλνει τον εθνικό ύμνο.
Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνος Ζέρβας σε δηλώσεις του ανέφερε ότι «47 χρόνια μετά από εκείνη τη μαύρη ημέρα του καλοκαιριού του 1974 όπου τα στρατεύματα εισβολής μπήκαν, κατέλαβαν το μισό νησί της Κύπρου υπάρχουν ακόμα αγνοούμενοι, σπίτια, πατρίδες εγκαταλειμμένες. Αυτό που κάνουμε σήμερα είναι να τιμήσουμε τη μνήμη αυτών που χάθηκαν και να βροντοφωνάξουμε “Δεν Ξεχνώ”».
«Σαράντα επτά χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα της βάρβαρης τουρκικής εισβολής. Δεν ξεχνάμε ότι 200.000 Ελληνες της Κύπρου εκδιώχθηκαν από τις πατρογονικές τους εστίες, τους χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους και τραυματίες όπως και το παρανόμως μέχρι και σήμερα κατεχόμενο κομμάτι της Κύπρου μας» είπε ο πρόεδρος της Κυπριακής Εστίας Β. Ελλάδος, Αλέξανδρος Μούστρας.
