Ο Αύγουστος μπαίνει και οι θεατές τρέχουν στις παραλίες για δροσιά. Κάποιες από τις ταινίες αυτής της εβδομάδας δίνουν την ψευδαίσθηση αυτή. Κάποιες άλλες, σαφέστατα καλύτερες των δροσερών στιγμών είναι απλά επανεκδόσεις: «Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουόρθ», «Η Θυσία», «Υψηλή Κοινωνία» και «Το Χρήμα της Οργής». Ξεχωρίζουμε από τις πρεμιέρες το «Δύο προς Ένα» και το «Μόνοι στη Νέα Υόρκη».
Μόνοι στη Νέα Υόρκη
Με το ταξίμετρο σε αδράνεια εμφανίζεται το «Μόνοι στη Νέα Υόρκη», ένα θεατρικής κοπής μονόπρακτο για δύο, που, ευτυχώς, δεν κουράζει. Αντιπαραθέτει τους «θερμούς» διαλόγους γραπτών μηνυμάτων με τη ζεστασιά μιας ειλικρινής κουβέντας με έναν άγνωστο. Η επαναληπτικότητα του και στα θέματα και στις τεχνικές απόκρισης, εγκλωβίζει την αβίαστη και ρεαλιστική εξέλιξη των χαρακτήρων και φυσικά τους περιορίζει στην προβλέψιμη πορεία GPS στα αδιέξοδα της ζωής, εκεί που η κίνηση μεταφράζεται σε χρόνο για πέταμα. Η Ντακότα Τζόνσον κερδίζει σε match point τον Σον Πεν με τις περιορισμένες εκφράσεις (μέρος της ερμηνευτικής της παλέτας) σε αντίθεση με τον ταλαντούχο ηθοποιό που αισθάνεται περισσότερο βολικά στο φρένο-γκάζι της δικής του ερμηνείας, ενίοτε και μανιέρας.
Επιβιβάζεται στο ταξί του και αυτός δεν βάζει την ταρίφα καθώς η διαδρομή από το αεροδρόμιο έχει σταθερή χρέωση. Το κινητό της δεν σταματά να χτυπάει καθώς κάποιος την περιμένει και εκείνη πρέπει να πάρει απόφαση αν θα τον εγκαταλείψει ή όχι. Θα μπορέσει ο διάλογος με τον οδηγό να τη βοηθήσει να πάρει τις σωστές αποφάσεις;
Δύο Προς Ένα
Η αναλογία του τίτλου δεν περιορίζεται στη νομισματική αξία αυτών που λαμβάνουν χώρα στην υπόθεση. Κάπου ανάμεσα στη λύση που επιβάλλεται στη «Φουέντε Οβεχούνα» και τις ηρωϊκές πράξεις του «Ρομπέν των Δασών», το «Δύο Προς Ένα» άθελα του προτείνει ένα εναλλακτικό μοντέλο οικονομίας που θα δικαιώσει εν μέρη την πολιτική ιδεολογία των χαρακτήρων και τους αγώνες τους, αν και με τελείως αντισυμβατικό τρόπο που θα εκμεταλλευτούν τα κενά του καπιταλιστικού συστήματος προς όφελος του πόπολου. Το «Δύο Προς Ένα» επίσης, σαν κλάσμα αξιολόγησης της αλλαγής που επιφέρει το χθες στο σήμερα, ερευνά τις οικογενειακές σχέσεις σε μια επιβεβλημένη αλλαγή που η μη σύνταξη με το νέο κανόνα δεν περιορίζεται σε απλές συγκρουσιακές αποσυμπιέσεις. Οι Γερμανοί, βλέπετε, αξιοποιούν τη σύγχρονη ιστορία τους με δομή, παρατήρηση, σαφήνεια και χιούμορ, σε αντίθεση με άλλες χώρες που εξαναγκάζονται στην επιβολή των κανόνων τους προς «τάχα μου-τάχα μου» οικουμενικό όφελος (σ.σ. κάτι δικά μου, μη δίνετε σημασία).
Υπό τη σκιά της προσωπικότητας του Χέλμουντ Κολ και των αλλαγών που επέφερε επί της επανένωσης του Ανατολικού με το Δυτικό Βερολίνο, τα μέλη μιας σχεδόν διασπασμένης οικογένειας (για πολιτικούς λόγους) θα έρθουν αντιμέτωπα με ένα δίλημμα: αξίζει τον κόπο να κλέψουν τα προς καταστροφή χαρτονομίσματα του Ανατολικού Βερολίνου και να εκμεταλλευτούν την προθεσμία που τους δίδεται για αντικατάστασή τους, με σκοπό τα κέρδη να μοιραστούν στους εργάτες μιας κολεκτίβας που κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους;
Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ
Παρτίδες σκάκι, άριες όπερας, διαμεσολαβημένη αλληλοδιδασκαλία στα σωφρονιστικά ιδρύματα, μαθήματα υπομονής και υποταγής μέχρι να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου και φιλία-φιλία-φιλία, όλα αυτά τα θέματα κάνουν την «Τελευταία Έξοδο» να οδηγεί στο αδιέξοδο της διαχρονικής επιτυχίας. Στην επετειακή επανέκδοση για τα 30 χρόνια από την κυκλοφορία της, το καλογραμμένο αγωνιώδες μελόδραμα συνεχίζει να κερδίζει το κοινό με την απρόσμενη ανατροπή του αλλά και να εμφανίζει τσακίσεις στο γιακά από την πατίνα του χρόνου και τις πολλές πλύσεις με δάκρυα σε υψηλές θερμοκρασίες. Σαν το «Μια υπέροχη ζωή» του Φρανκ Κάπρα ή το «Σκοτεινό Ποτάμι» του Κλιντ Ίστγουντ να εξερευνούν την ανθρωπιά, τη γενναιοδωρία και την καλοψυχία.
Στην «Τελευταία Έξοδο: Ρίτα Χέιγουορθ», πρώην τραπεζίτης καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία της γυναίκας του και του εραστή της, ένα έγκλημα που αρνείται ότι διέπραξε. Μέσα στις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης στο σωφρονιστικό ίδρυμα συνάπτει φιλικές σχέσεις με τον συγκρατούμενό του, τον Ρεντ. Μαζί θα προσπαθήσουν να επιβιώσουν και στη συνέχεια να διεκδικήσουν την ελευθερία τους με κάθε μέσο.
Η Θυσία
Το κύκνειο άσμα του Ταρκόφσκι είναι ένας ύμνος στις θυσίες και την ανιδιοτελή οικουμενική προσφορά. Στην πιο Μπεργκμανική ταινία του Ρώσου σκηνοθέτη που αποτέλεσε το κύκνειο άσμα του, το τέλος χαράσσει ρυτίδες ωριμότητας που πηγάζουν από την παραδοχή ότι τα μαθήματα της ιστορίας δεν είναι ικανά να προφυλάξουν τις επόμενες γενιές από την καταστροφή. Επίσης ερευνά τις παγιωμένες θρησκευτικές πεποιθήσεις που υπερβαίνουν τα θέλω των ανθρώπων, ποιητικά δοσμένες ως θαύματα με υπεράνθρωπα τιμήματα. Η «θυσία» όπως ορίζει και ο τίτλος, είναι περισσότερο η προσταγή προς εκείνη παρά η ίδια η πράξη.
Το ξέσπασμα του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου για τον Αλεξάντερ και την οικογένεια του θα ταυτιστεί με τον συμβολισμό ενός δέντρου που αντί να ριζώσει για να καρποφορήσει ελπίδα, θα σταθεί παρατηρητής μιας τραγικής εξέλιξης.
Υψηλή Κοινωνία
Η «Υψηλή Κοινωνία» είναι ένα κομψό δείγμα εμπορικού αμερικανικού κινηματογράφου με τους Γκρέις Κέλι και Φρανκ Σινάτρα. Θυμίζει ελεύθερη μιούζικαλ εκδοχή του «Κοινωνικά Σκάνδαλα».
Κυρία της υψηλής κοινωνίας που ετοιμάζεται να νυμφευθεί, δέχεται την ξαφνική επίσκεψη του πρώην συζύγου της και δύο δημοσιογράφων κουτσομπολίστικου περιοδικού, οι οποίοι ίσως της ανατρέψουν τα σχέδια στο διάστημα 48 ωρών, βοηθώντας την να συνειδητοποιήσει ποια είναι και ποιον αγαπά πραγματικά.
Το Χρήμα της Οργής
«Το Χρήμα της Οργής» παντρεύει το νουάρ με τον πιο σύγχρονο εμπορικό κινηματογράφο μελετώντας τη σημασία της ελπίδας ή καλύτερα του façade της μιας καλύτερης ζωής.
Πρώην κατάδικος, σχεδιάζει ενδελεχώς μια εντυπωσιακή ληστεία στον Ιππόδρομο που καταδικάζεται σε αποτυχία από μια σειρά τυχαίων περιστατικών.
Η ταινία βασίζεται στο βιβλίο «A Clean Break» του Λάιονελ Γουάιτ, ενώ το σενάριο υπογράφει ο Τζιμ Τόμσον. Για περιορισμένες προβολές αποκλειστικά στον κινηματογράφο Ριβιέρα.
Δεύτερος Γύρος
Κωμική περιπέτεια με συμβολική επίκαιρη διάθεση, ο «Δεύτερος Γύρος» μπορεί να ευτελίζει και να δυναμιτίζει την κεντρική του ιδέα, επιτρέπει στη Σεσίλ Ντε Φράνς να τσαλακώσει ελεύθερα εαυτόν και να ισορροπήσει το μπουρλέσκο σλάπστικ με την περιπέτεια αγωνίας.
«Φρόντιζε τον ησυχασμόν σου. Μένουσι μόνον δώδεκα ημέραι… και τα κρυπτογράμματα ασφάλειαν απαιτεί». Αυτό το σε άψογα ελληνικά γραπτό μήνυμα θα αλλάξει όλη την πολιτική καμπάνια του δεύτερου κύκλου των γαλλικών εκλογών. Στο «Δεύτερο Γύρο», υποβιβασμένη πολιτική συντάκτρια, αναλαμβάνει να καλύψει την προεκλογική καμπάνια του επικρατέστερου υποψηφίου, και άκρως γοητευτικού, στις προεδρικές εκλογές. Όταν όμως ξεκινάει η έρευνα της θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου.
*Τελειώνουμε με τις ταινίες που δεν προλάβαμε να δούμε αυτή την εβδομάδα και ίσως επανέλθουμε με νέο κείμενο κριτικής στο ertnews.gr
ΦΑΣΑ: «Τύχη να σου Πετύχει»… Η ατυχία αν δεν προλάβεις την προβολή
Ο αιφνίδιος πλουτισμός μοιάζει να είναι το κεντρικό θέμα της ταινίας «Τύχη να σου Πετύχει» που δεν παρακολουθήσαμε. Πριν επανέλθουμε με αναλυτική κριτική στο site του ertnews, αφιερώνουμε λίγο χρόνο και χώρο για να διαβάσουμε την υπόθεση.
Για τους τυχερούς νικητές του Λόττο της ταινίας «Τύχη να σου Πετύχει», το όνειρο μεταμορφώνεται γρήγορα σε έναν εκρηκτικό και ξεκαρδιστικό εφιάλτη καθώς, η ζωή, τους «χτυπά» με αλλεπάλληλες κακοτοπιές που τους φτάνουν στα όριά τους.
Η Μούσα του Μπονάρ
Μια ρομαντική βιογραφία του ζωγράφου Πιέρ Μπονάρ από τον Μαρτέν Προβόστ («Το Χάρισμα της Σεραφίν»). Ένα καλλιεπές χρονικό της σχέσης του καλλιτέχνη με τη μούσα του, αλλά και των απροσδόκητων ερωτικών περιπτύξεων μιας ζωής με διαδοχικά σκαμπανεβάσματα.
Doraemon the Movie: Nobita’s Earth Symphony
Anime που σμίγει την περιπέτεια με τη φαντασία. Ο Νόμπιτα Νόμπι είναι ένα 10χρονο τεμπέλικο αγόρι με καλή καρδιά, αλλά κάκιστη απόδοση στο σχολείο. Μια μέρα, ο δισέγγονός του από τον 22ο αιώνα στέλνει ένα μπλε ρομπότ σε μορφή γάτας, τον Ντόρεμον, για να βοηθήσει τον Νίμπι να εξασφαλίσει μια καλύτερη ζωή για τον ίδιο και τους απογόνους του.
