Ταινίες πρώτης προβολής για όλα τα γούστα και κλασικός Μπόγκαρτ

Ακόμη εννέα ταινίες έρχονται να προστεθούν στο προηγούμενο κύμα των 11 ταινιών, της περασμένης εβδομάδας. Ετσι, στα θερινά σινεμά, που πρέπει να αντιμετωπίσουν εκτός από τα υγειονομικά μέτρα και το Euro2020, έρχονται επτά νέες ταινίες και δύο κλασικές επανεκδόσεις. Ξεχωρίζουν το γαλλικό θρίλερ μυστηρίου «Μόνο Αυτοί Είδαν το Δολοφόνο», το βιογραφικό δράμα «Ηνωμένες Πολιτείες εναντίον Μπίλι Χόλιντεϊ» και το παιδικό animation παραμύθι της Ντίσνεϊ «Η Ράια και ο Τελευταίος Δράκος». Αυτό, όμως, που δεν πρέπει να χάσουν με τίποτα οι φίλοι οι σινεφίλ είναι το αριστουργηματικό φιλμ νουάρ του Νίκολας Ρέι, «Σε Εναν Ερημο Τόπο» με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, αλλά και την κλασική κωμωδία «Ροζ Πάνθηρας» με τον απολαυστικότατο Πίτερ Σέλερς.
Μόνο Αυτοί Είδαν το Δολοφόνο (Seules les Betes). Θρίλερ μυστηρίου, γαλλογερμανικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Ντομινίκ Μολ, με τους Ντενίς Μενοσέτ, Λορ Καλαμί, Νάντια Τερεσκίεβιτς, Νταμιέν Μπονάρ, Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι κ.ά.
Από τις ταινίες μυστηρίου που στην αρχή μοιάζουν αλλοπρόσαλλες, νομίζεις ότι βρίσκεσαι μπροστά σε μια μεγάλη πατάτα, και όσο περνά η ώρα σε γοητεύουν με την αφήγησή τους, γίνονται εθιστικές, συνεπαίρνοντας τον θεατή και ταυτόχρονα δίνοντάς του τροφή για σκέψη.
Ετσι, μετά το πρώτο δεκάλεπτο, ο θεατής αρχίζει να μπαίνει στο κλίμα της ταινίας, μπορεί να βλέπει σύντομα τη λύση του μυστηρίου, αλλά μαγνητίζει το ενδιαφέρον του πώς εμπλέκονται πέντε πρόσωπα με την εξαφάνιση μίας γυναίκας σε ένα ορεινό χωριό της Γαλλίας, μία νύχτα με χιονοθύελλα.
Ο Ντομινίκ Μολ, των αξιόλογων «Lemming» και «Harry, He’s Here to Help», προσπαθεί και πετυχαίνει με αξιοπρόσεκτη ακρίβεια να τεκμηριώσει τη σχέση των πέντε προσώπων της ιστορίας του, με την εξαφάνιση της γυναίκας, όσο και αν μοιάζει αρχικά ότι δύσκολα μπαίνει σε τάξη αυτό το παζλ αυτόνομων ιστοριών. Το μόνο που αποδυναμώνει την ταινία είναι το σχετικά αμήχανο φινάλε, κάτι για το οποίο ευθύνεται η σχετικά γρήγορη λύση του μυστηρίου. Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες μπροστά στα ζητήματα που προτάσσει ο Μολ. Δηλαδή, την αποξένωση, την αλλοτρίωση των ανθρώπων, τις παγίδες που κρύβει η τεχνολογία, τη διάχυση του αμοραλισμού. Ενα παράδειγμα: Μία επιμελής νοσηλεύτρια χρησιμοποιεί έναν ψυχικά ασθενή της για να την ικανοποιεί στο σεξ, καθώς ο αδιάφορος, μαζί της, κτηνοτρόφος σύζυγός της ερωτεύεται στο διαδίκτυο μία νεαρά ξανθιά, πίσω από την οποία κρύβεται ένας νεαρός στην Αφρική -η σκηνή μέσα σε ένα δωμάτιο σωστό στάβλο με καμιά δεκαριά νεαρούς Αφρικανούς να έχουν ανοικτά τα λάπτοπ και να βγάζουν χρήματα κοροϊδεύοντας Ευρωπαίους ξεκαρδιστική αλλά και αποκαλυπτική για το πόσο έχει μολυνθεί η ανθρωπότητα από τη σχέση χρήματος – τεχνολογίας.
Αν μη τι άλλο, μία σαγηνευτική ιστορία, δοσμένη με ρυθμό και βάθος στην ψυχολογία των ηρώων, που ερμηνεύουν επάξια οι Ντενίς Μενοσέτ, Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι, Νάντια Τερεσκίεβιτς και τα υπόλοιπα μέλη του καστ.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Εν μέσω χιονοθύελλας, το αυτοκίνητο μιας πλούσιας Παριζιάνας, βρίσκεται σε έναν ερημικό δρόμο στο βουνό, έξω από ένα χωριό, με την ίδια άφαντη. Οι έρευνες της αστυνομίας δεν αποδίδουν, με το μυστήριο της εξαφάνισής της να αγγίζει τις ζωές και τα καλά κρυμμένα μυστικά πέντε ανθρώπων…
Ηνωμένες Πολιτείες εναντίον Μπίλι Χόλιντεϊ (The United States vs. Billie Holiday). Βιογραφικό δράμα, αμερικανικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Λι Ντάνιελς, με τους Αντρα Ντέι, Τρεβάντε Ρόουντς, Γκάρετ Χέντλουντ, Λέσλι Τζόρνταν, Νατάσα Λιόν κ.ά.
Η θρυλική Μπίλι Χόλιντεϊ εκτός από μία υπέροχη ερμηνεύτρια της μαύρης μουσικής, υπήρξε ένα σύμβολο για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την καταπίεση των αφροαμερικανών τις δεκαετίες του ‘50 και ‘60, ενώ εξαιτίας του περίφημου τραγουδιού «Strange Fruit», για τον ρατσισμό έναντι των μαύρων, βρέθηκε στο στόχαστρο των αρχών και του FBI, με πρόφαση το πάθος της για τις καταχρήσεις ουσιών. Με βάση τις διώξεις που υπέστη από τις αρχές, ο Λι Ντάνιελς θα στήσει ένα ενδιαφέρον βιογραφικό δράμα, ένα είδος που έχει τεράστια απήχηση στο κοινό και αποτελεί πλέον μία εύκολη λύση για το Χόλιγουντ.
Ωστόσο, όσο περνά η ώρα και χάνεται η έκπληξη για το τι μπορεί να τραβήξει ένας καλλιτέχνης για το έργο του και τη ζωή του, αν θεωρήσει το κατεστημένο ότι απειλείται, μια βασανισμένη γυναίκα που έζησε τα παιδικά της χρόνια σε ένα πορνείο και αντιμετώπισε τον ρατσισμό ακόμη κι όταν είχε καταξιωθεί, τόσο η ταινία δείχνει να χάνει το ρυθμό της, να δείχνει αποσπασματική κι ως μία υποχρέωση για να ολοκληρωθεί. Κι ακόμη αποδεικνύεται ότι δεν είναι αρκετό να έχεις μια δυνατή αληθινή ιστορία για να καταφέρεις να κάνεις κάτι παραπάνω από ένα φιλμ που βλέπεται με κάποιο ενδιαφέρον.
Στα συν της ταινίας, η μουσική και τα θαυμάσια τραγούδια, η ανασύσταση της εποχής, αλλά και η ερμηνεία της Αντρα Ντέι, υποψήφιας για Οσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου, καθώς και της Νατάσας Λιόν, στο ρόλο της ατίθασης ηθοποιού Ταλούλα Μπάνγκχεντ, με την οποία είχε μια στενή φιλία η ηρωίδα.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η Μπίλι Χόλιντεϊ στοχοποιήθηκε από το FBI, το οποίο θεώρησε εμπρηστικό το «Strange Fruit», ένα τραγούδι διαμαρτυρίας για το ρατσισμό στις ΗΠΑ και την καταπίεση των μαύρων. Εστιάζοντας στη εξάρτησή της από ουσίες δόθηκε εντολή σε έναν μαύρο αστυνομικό, τον Τζίμι Φλέτσερ να παρακολουθήσει και να συλλάβει τη Χόλιντεϊ…
Αυτοί που Εύχονται το Θάνατό μου (Those Who Wish Me Dead). Περιπέτεια, αμερικανικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Τέιλορ Σέρινταν, με τους Αντζελίνα Τζολί, Φιν Λίτλ, Νίκολας Χουλτ, Τζον Μπέρνταλ, Αινταν Γκίλεν κ.ά.
Θα ήθελε να είναι μία δυναμική περιπέτεια που να συνδυάζει τη δράση και το έγκλημα με μία τεράστια πυρκαγιά- η υπενθύμιση της κλιματικής αλλαγής είναι πάντα χρήσιμη στο πλαίσιο της πολιτικής ορθότητας των στούντιο. Αντ’ αυτού έχουμε μία περιπέτεια που έχει διακόψει κάθε σχέση με την αληθοφάνεια, στηρίζεται στα γνωστά κλισέ και ευκολίες του είδους και μία Αντζελίνα Τζολί που δεν έχει να δώσει τίποτα πέρα από το αθλητικό της σώμα.
Το στόρι θέλει ένα παιδί που γίνεται μάρτυρας ενός φόνου, προσπαθεί να αποφύγει τους δολοφόνους τού πατέρα του και λαμβάνει τη βοήθεια μίας δασοπυροσβέστριας, που έχει τους δικούς της εφιάλτες να θεραπεύσει και να αντιμετωπίσει μια μεγάλη δασική πυρκαγιά. Και όλα αυτά από τον Τέιλορ Σέρινταν έναν ικανό σκηνοθέτη και σεναριογράφο («Στα Ιχνη του Ανέμου», «Σικάριο: Ο Εκτελεστής») που μάλλον παρασύρθηκε από το κακογραμμένο σενάριο και την μανιέρα της Τζολί σε μια εντελώς αδιάφορη περιπετειούλα.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η Χάνα, μία αλεξιπτωτίστρια δασοπυροσβέστρια, προσπαθεί να ξεπεράσει τις τρεις ζωές που δεν κατάφερε να σώσει από τη φωτιά και βρίσκει παρηγοριά στον πόνο που η ίδια προκαλεί στον εαυτό της. Οταν, όμως, εμφανίζεται ξαφνικά ένας νευρικός έφηβος μέσα στα αίματα, πρέπει να διασχίσει μαζί του χιλιόμετρα στο πυκνό δάσος. Αντιμέτωποι με φονικές καταιγίδες, μια τεράστια πυρκαγιά αλλά και δυο αδίστακτους εκτελεστές που θέλουν να σκοτώσουν το παιδί….
Παγιδευμένοι (Shorta). Αστυνομική περιπέτεια, δανέζικης παραγωγής του 2020, σε σκηνοθεσία Φρέντερικ Λούις Χβιντ και Αντερς Ολχολμ, με τους Τζέικομπ Λόμαν, Σάιμον Σιρς, Ταρέκ Ζαγιάτ, Ντάλφι Αλ-Τζαμπούρι κ.ά.
Σκληρή αστυνομική περιπέτεια από τη Δανία, εμφανώς επηρεασμένη από την εκτεταμένη αστυνομική βία έναντι των μαύρων στις ΗΠΑ, που πολλές φορές θυμίζει συνηθισμένη χολιγουντιανή παραγωγή, ανεβάζοντας την αδρεναλίνη, αλλά και αντιμετωπίζοντας επιδερμικά ένα κοινωνικό φαινόμενο, ενός προβλήματος για τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Πρόκειται για το ντεμπούτο των Φρέντερικ Λούις Χβιντ και Αντερς Ολχολμ, ένα φιλμ που παρότι θα προβαλλόταν εύκολα και σε ένα multiplex, έκανε μία θαυμαστή πορεία σε πολλά φεστιβάλ, αρχικά από αυτό της Βενετίας. Το θέμα της απλό: Δυο αστυνομικοί θα βρεθούν εγκλωβισμένοι στο γκέτο της Κοπεγχάγης, που βρίσκεται σε κατάσταση εξέγερσης, μετά τη δολοφονία ενός μαύρου από αστυνομικούς. Φυσικά, στη χώρα της πολιτικής ορθότητας, δεν ήταν δυνατό να μην υπάρχει και ο προβληματισμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή την αστυνομική βία, αλλά εντελώς επιφανειακά και προβλέψιμα. Οπως και οι χαρακτήρες ή το μοτίβο επεισοδίων και αγωνιώδους δράσης, με τους εξαγριωμένους νεαρούς του γκέτο να θέλουν τα κεφάλια των αστυνομικών. Πάντως, η φωτογραφία και η ζωντάνια της κάμερας βοηθούν πολύ στο σασπένς, ενώ το νεαρό δίδυμο των σκηνοθετών δείχνει ότι διαθέτει ένα ταλέντο, που στο μέλλον ίσως αξιοποιήσουν καλύτερα. Ισως και στο Χόλιγουντ που τους αποθεώνει. Μέχρι τότε όμως δεν πρέπει να προσπεράσουμε τις αδυναμίες τους, καθώς γρήγορα ξεμένουν από έμπνευση, δείχνουν να μη διαθέτουν το βάθος της σκέψης και το αίσθημα ευθύνης για το σοβαρό θέμα που καταπιάνονται.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Δυο αστυνομικοί αναλαμβάνουν περιπολία σε μια γειτονιά που βράζει εξαιτίας ενός περιστατικού αστυνομικής βίας απέναντι σε μετανάστη. Σύντομα, μέσα από μια σειρά απρόβλεπτα περιστατικά βρίσκονται παγιδευμένοι όχι μόνο από αυτούς που υποτίθεται ότι κυνηγούν, αλλά και μέσα στις ίδιες τις πεποιθήσεις τους.
Η Ράια και ο Τελευταίος Δράκος (Raya and the Last Dragon). Παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων, αμερικάνικης παραγωγής του 2020, σε σκηνοθεσία Ντον Χολ, Κάρλος Λοπέζ Εστράντα, Πολ Μπριγκς, Τζον Ρίπα.
Χαριτωμένο και ευχάριστο animation που θα χαρεί η πιτσιρικαρία και θα γίνουν για δυο ώρες παιδιά οι γονείς, απ’ τους δημιουργούς της «Βαϊάνα» και «Ψυχρά και Ανάποδα». Ιστορία που παραπέμπει σε «Μουλάν», ανατολίτικη πολυχρωμία και καλή αισθητική, ευαίσθητοι δράκοι και θετικά μηνύματα, με βασικότερο αυτό της έλλειψης εμπιστοσύνης στους ανθρώπους, ως αίτιο για έναν κόσμο σε κατάσταση αντιπαράθεσης ακόμη και πολέμου.
Η ταινία προβάλλεται και μεταγλωττισμένη, με τις φωνές των Αλεξάνδρα Λέρτα, Αντρια Ράπτη, Γιάννου Κοιλάκου, Γιάννου Κοιλάκου, Χρήστου Θάνου κ.ά.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Πριν πολλά πολλά χρόνια, στο φανταστικό βασίλειο της Κουμάνδρα, δράκοι και άνθρωποι ζούσαν αρμονικά. Με την απειλή των μοχθηρών δαιμόνων Drunn, οι δράκοι θυσιάστηκαν για να σώσουν την ανθρωπότητα. Πεντακόσια χρόνια μετά, οι δαίμονες επανεμφανίστηκαν και η Ράια, μια νέα και γενναία πολεμίστρια, είναι αποφασισμένη να βρει τον τελευταίο δράκο που θα της σώσει μια και καλή. Στο ταξίδι της αυτό, θα συνειδητοποιήσει ότι πέρα από τη μαγεία των δράκων, χρειάζεται και πίστη για να σωθεί η ανθρωπότητα.
Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες:
Tom & Jerry. Οι δυο παιδικοί μας ήρωες Τομ και Τζέρι εισβάλλουν σε ένα φιλμ – μίξη live action και animation, κερδίζουν τις εντυπώσεις από τους ηθοποιούς, χάνουν όμως το αποτέλεσμα σε μια αδιάφορη νηπιακή ταινία. Αμερικάνικης παραγωγής (2020), με τους Κλόε Γκρέις Μόρετζ, Μάικλ Πένια και μεταγλωττισμένο.
Ο Ανθρωπος που Πούλησε το Δέρμα του (The Man Who Sold His Skin). Δράμα από την Τυνησία, που γύρισε το 2020 η Καουτέρ Μπεν Χάνια, διακρίθηκε στο τμήμα Ορίζοντες στο Φεστιβάλ Βενετίας, είχε μια μεγάλη διαδρομή σε μικρότερα φεστιβάλ και είναι υποψήφιο για το Οσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας 2021. Ευφάνταστη ιδέα γύρω από μία ιστορία για τη μετανάστευση. Παίζει και η Μόνικα Μπελούτσι, με ξανθιά περούκα. Είπαμε, ευφάνταστη…
Επανεκδόσεις
Σε Εναν Ερημο Τόπο (In a Lonely Place). Κλασικός Μπόγκαρτ, σε ένα αριστουργηματικό φιλμ νουάρ, που γύρισε το 1950 ο Νίκολας Ρέι και είχε προβληθεί στην Ελλάδα με τον άσχετο τίτλο «Δίψα για Ηδονή». Μία σπουδαία ταινία για το νουάρ, αλλά και για τον κόσμο του Χόλιγουντ. Είναι τέτοια η δεξιοτεχνία του Ρέι αλλά και των σημαντικών γραφιάδων Άντριου Π. Σαολτ και Εντμουντ Χ. Νορθ στο σενάριο, που με δυο κουβέντες και δυο πλάνα περιγράφουν τη διαφαινόμενη κατρακύλα του Χόλιγουντ, που σήμερα φαίνεται να έχει ολοκληρωθεί. Νεποτισμός, άκρατος κομφορμισμός, πλήρης απαξίωση στους πρωτεργάτες του σινεμά, απομάκρυνση των ιδεολόγων αγύριστων κεφαλιών, σκηνοθέτες περήφανοι για τα «φιλμ ποπκόρν» που παράγουν.
Και φυσικά το στιβαρό θεμέλιο της ταινίας, ένα αριστοτεχνικό στόρι, με έναν πάλαι πότε σπουδαίο σεναριογράφο με έντονο και αντικοινωνικό χαρακτήρα και ξεσπάσματα βίας, που αναγκάζεται να διασκευάσει ένα φτηνιάρικο μπεστ σέλερ και χωρίς να το καταλάβει βρίσκεται ύποπτος για το φόνο μίας κοπέλας. Η ανέλπιστη βοήθεια θα έρθει από μία μοιραία γυναίκα, γειτόνισσά του, που παρότι θα έχει αμφιβολίες για την αθωότητά του, θα του δώσει άλλοθι και γοητευμένη θα τον ερωτευθεί, θα του συμπαρασταθεί και θα τον βοηθήσει να ξαναβρεί την έμπνευσή του. Αυτή η σχέση μεταξύ του ζευγαριού, αλλά και του Μπόγκαρτ με έναν αστυνομικό φίλο του, το παιχνίδι με τις αμφιβολίες, η εύκολη ενοχοποίηση από την αστυνομία, η μελωδία της αφήγησης, το μελαγχολικό φινάλε και η στιβαρή ατσάλινη φιγούρα του Μπόγκι, αλλά και της Γκλόρια Γκρέιαμ, που έχει δίπλα του, συνθέτουν ένα από τα καλύτερα φιλμ νουάρ της χρυσής περιόδου.
Ο Ροζ Πάνθηρας (The Pink Panther). Η πρώτη ταινία (1963) μίας μακράς συνέχειας εξωφρενικών κωμωδιών με ήρωα τον επιθεωρητή Κλουζό και τις ασύλληπτες γκάφες του. Ενας απίστευτος Πίτερ Σέλερς, που καταγράφει μία από τις σπουδαιότερες επιδόσεις του στην κωμωδία, τη σάτιρα των αστυνομικών φιλμ και μένει για πάντα χαραγμένος στη μνήμη μας. Ενας Μπλέικ Εντουαρντς στα μεγάλα κέφια του, που ξεκινά απαλά και συνεχώς ανεβάζει ρυθμούς μέχρι την απογείωση της ταινίας και δίνει τον απαραίτητο χώρο στον Σέλερς να οργιάσει, με τα ασταμάτητα γκαγκ, της εκπληκτικής έμπνευσης γκάφες του. Δίπλα του οι εξαίρετοι Ντέιβιντ Νίβεν και Ρόμπερτ Βάγκνερ, αλλά και μια Κλάουντια Καρντινάλε να την πιεις στο ποτήρι.
Χάρης Αναγνωστάκης