Μια σειρά εθνικών συμφερόντων της στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική φαίνεται ότι θέλει να προασπίσει η Γαλλία, υπό την «ομπρέλα» της βοήθειας στην Ελλάδα. Τι πρέπει να προσέξει η χώρα μας.
Καθώς η ναυαρχίδα του γαλλικού πολεμικού ναυτικού, το Σαρλ Ντε Γκωλ, ετοιμάζεται να γίνει ο «τοποτηρητής» των Γάλλων στην Ανατολική Μεσόγειο, αρκετοί πιστεύουν ότι η Ελλάδα απέκτησε έναν ισχυρό σύμμαχο απέναντι στην Τουρκία.
Ωστόσο, δεν είναι λίγοι οι αναλυτές, κυρίως διεθνών μέσων, που συγκλίνουν στο γεγονός ότι η Γαλλία έχει πιο σημαντικούς λόγους από τη στήριξη στην Ελλάδα ώστε να στείλει το αεροπλανοφόρο στην περιοχή.
Ο πρώτος λόγος φαίνεται να είναι συμβολικός, δείχνοντας ότι η Γαλλία δίνει «δυναμικό παρών» και αφορά το ειδικό ενδιαφέρον της Γαλλίας για τον Λίβανο, επιθυμώντας να στείλει και ένα μήνυμα στην κυβέρνησή του.
Μπορεί ο Λίβανος να έπαψε να είναι γαλλική αποικία από το 1943, ωστόσο ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν επισκέφτηκε δύο φορές τη Βηρυτό δύο ημέρες μετά την τεράστια έκρηξη του περασμένου μήνα που σκότωσε περισσότερους από 180 ανθρώπους και προκάλεσε ζημία περίπου 4,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Οι Γάλλοι επέδωσαν σχέδιο μεταρρυθμίσεων με χρονοδιάγραμμα που πρέπει να τηρηθεί απαρέγκλιτα αν οι Λιβανέζοι επιθυμούν χρηματοδότηση. Διαφορετικά αναμένεται να υποστούν κυρώσεις, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο Μακρόν.
Αλλοι υποστηρίζουν ότι η Γαλλία επιθυμεί να δείξει ενεργή παρουσία στην περιοχή, καθώς φαίνεται να ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο από την Κύπρο και όχι για την Ελλάδα, τονίζοντας ότι η γαλλική παρουσία στην περιοχή γίνεται και λόγω των αδειοδοτήσεων της TOTAL -γαλλικών συμφερόντων- σε οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ.
Μήνυμα φαίνεται ότι επιθυμούν να στείλουν οι Γάλλοι στους Τούρκους αναφορικά με τη Λιβύη.
Μια πιθανή επικράτηση του Φαγέζ αλ Σάρατζ με την τουρκική στήριξη είναι κάτι που οι Γάλλοι θα κάνουν τα πάντα για να αποφύγουν.
Αναλυτές μάλιστα υποστηρίζουν ότι τα πετρελαϊκά κοιτάσματα της Λιβύης εντάσσονται στη γαλλική στόχευση.
«Ο υπ’ αριθμόν ένα εξωτερικός δρων σήμερα στη Λιβύη είναι η Τουρκία. Θεωρώ πως σήμερα η Τουρκία δεν σέβεται τις αποφάσεις της συνόδου στο Βερολίνο. Αύξησε τη στρατιωτική παρουσία της στη Λιβύη από τότε και οδήγησε μαζικά εκεί τζιχαντιστές από τη Συρία» ανέφερε ο Γάλλος Πρόεδρος πριν από λίγο καιρό.
Υπενθυμίζεται ότι η κόντρα Γαλλίας – Τουρκίας παραλίγο να οδηγήσει σε θερμό επεισόδιο μεταξύ των δύο κρατών.
Μάλι και Νίγηρας συμπληρώνουν το παζλ των αφρικανικών χωρών που μπαίνουν στο γαλλικό «μικροσκόπιο» για διαφορετικούς λόγους απ’ ό,τι η Λιβύη.
«Οι εξελίξεις στις υποσαχάριες χώρες είναι στο άμεσο ενδιαφέρον της Γαλλίας. Αυτό έχει να κάνει με την προμήθεια πρώτων υλών για το πυρηνικό της οπλοστάσιο από το έδαφός τους όσο και ταυτόχρονα του φόβου της ανάπτυξης τρομοκρατικών πυρήνων στο ίδιο σημείο που θα έχουν στόχο να επιχειρήσουν στο γαλλικό έδαφός της» αναφέρει στο Sputnik o δικηγόρος Πολύκαρπος Αδαμίδης, αναπληρωτής Καθηγητής Κοινοτικού Δικαίου, Προμηθειών και Διεθνών Σχέσεων στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.
Την ίδια στιγμή, καθώς ένα ελληνογαλλικό αμυντικό σύμφωνο είναι ορατό να υλοποιηθεί, κάτι που σηματοδοτείται και από την επικείμενη συνάντηση του Ελληνα πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη και του Γάλλου Προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν, κύκλοι αποστράτων αξιωματικών εκφράζουν ανησυχίες στο Sputnik.
Συγκεκριμένα αναφέρουν ότι αν η Ελλάδα ετοιμάζεται να αγοράσει μεταχειρισμένα γαλλικά Rafale, πρέπει να αποφύγει το ενδεχόμενο καταβολής υπέρογκων ποσών για τη μετατροπή τους σε βιώσιμα και πλήρως λειτουργικά συστήματα.
«Η Ελλάδα πρέπει να προβεί σε μια στρατηγική συμφωνία με τη Γαλλία αν και εφόσον διασφαλίζονται τα εθνικά της συμφέροντα. Οι όροι της πρέπει να είναι απολύτως διαφανείς» τονίζει στο Sputnik, μεταξύ άλλων, ο πτέραρχος εν αποστρατεία Παύλος Χρήστου.
Από την πλευρά του ο Π. Αδαμίδης αναφέρει ότι «η αγορά αεροσκαφών προϋποθέτει ορισμένα στάδια. Πάνω από όλα προϋποθέτει αξιολόγηση από τα αρμόδια επιτελεία και συμβατότητα με τον ήδη υπάρχοντα εξοπλισμό. Οπως η Γαλλία κοιτάζει τα εθνικά της συμφέροντα και πολύ ορθά πράττει, αντίστοιχα και εμείς πρέπει να προσέξουμε το να συμβαδίζουν οι γαλλικές επιδιώξεις με το δικό μας εθνικό συμφέρον. Αυτό είναι κάτι απόλυτα θεμιτό. Κανείς δεν ευθύνεται περισσότερο από εμάς για τα εθνικά μας συμφέροντα».
Λάμπρος Ζαχαρής
Τουρκική προκλητικότητα: Τι επιδιώκει η Γαλλία και τι πρέπει να προσέξει η Ελλάδα
