«Μοιάζω με την κούκλα μου;» Δυστυχώς ναι, αποφάνθηκαν φοιτητές σε εργασία με αυτόν τον τίτλο, που εκπόνησαν στο πλαίσιο του μαθήματος «Φύλο και Παιχνίδι», στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με καθηγήτρια τη Δήμητρα Κογκίδου.
«Μελετήσαμε τα πρότυπα που προωθεί στα παιδιά μια κούκλα μόδας πολύ γνωστή, η Barbie, και εικονογραφήσαμε κάποια χαρακτηριστικά έμφυλα στερεότυπα, όπως η επιλογή του ροζ χρώματος για τα κορίτσια» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο φοιτητής Νικόλαος Μπριάζης, ο οποίος πραγματοποίησε την εργασία, δημιουργώντας και κόμικ μέσω της εφαρμογής «Toondoo», μαζί με τις συμφοιτήτριές του, Μαρία Παρθενιώτη και Γεωργία Τεμπελίδου.
«Θα βάψω ροζ το δωμάτιο μου, για να μοιάζει με το σπίτι της Barbie», «αυτό το ποδήλατο δεν μου αρέσει γιατί είναι μπλε, η Barbie σίγουρα έχει ροζ ποδήλατο», «η Barbie λέει πώς οι γυναίκες δεν μπορούν να γίνουν διευθύντριες» είναι μερικές από τις εικονογραφημένες ατάκες που χρησιμοποίησαν στην εργασία τους, μελετώντας την επιρροή της συγκεκριμένης κούκλας.
«Η Barbie «διδάσκει» στις γυναίκες να είναι αδύνατες, με αναλογίες που σίγουρα δεν είναι εφικτές, να έχουν πολλά ρούχα και ενδιαφέροντα που να περιστρέφονται μόνο γύρω από τη μόδα» διευκρινίζει ο κ. Μπριάζης.
«Πόσες ακόμη πλαστικές χρειάζομαι για να αποκτήσω το σώμα της Barbie;», «Δεν έχω χρόνο να βάψω τα μαλλιά μου, πώς θα βγω έξω, η Βarbie θα ντρεπόταν για μένα» είναι οι αναρωτήσεις των ηρωίδων του κόμικ, που δημιούργησαν οι δύο φοιτήτριες και ο φοιτητής του Παιδαγωγικού Τμήματος.
«Οσον αφορά τις διαπροσωπικές σχέσεις, η κούκλα εμφανίζεται να προωθεί τον συγκεκριμένο έμφυλο ρόλο της «νοικοκυράς», με ενδιαφέροντα που δεν έχουν καμία δυναμική» συνεχίζει ο κ. Μπριάζης. «Αγαπητή μου, ο άνδρας μου επιμένει να δω μαζί του μια ταινία τρόμου ή δράσης. Τί να κάνω; Μα και βέβαια να αρνηθείς, θυμήσου τι θα έλεγε η Barbie «οι γυναίκες φοβούνται και δεν βρίσκουν κανένα ενδιαφέρον σε ταινίες τρόμου, δράσης ή σε θρίλερ»», «Το σπίτι είναι βρώμικο, ίσως ο σύζυγος θα μπορούσε να βοηθήσει, αλλά η Barbie θα έλεγε πώς είναι υποχρέωση των γυναικών να κάνουν τις δουλειές του σπιτιού και να φροντίζουν τον σύζυγό τους» διαπιστώνουν οι γυναίκες στην εικονογράφηση που δημιούργησαν οι φοιτητές, για να επικαλεστούν τον ρόλο που προσδίδεται στην κούκλα και τα πρότυπα που προωθεί.
«Εχουν γίνει βέβαια προσπάθειες για πιο ρεαλιστικές κούκλες, ωστόσο όμως πρέπει να σκεφτόμαστε πριν χαρίσουμε μια τέτοια κούκλα σε ένα παιδί» καταλήγει ο κ. Μπριάζης.
Νατάσα Καραθάνου
