Πολύ κοντά να αποκαλυφθεί το μυστικό της γέννησης του Σύμπαντος

Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και είναι πιο επίκαιρο από ποτέ η απάντηση της γέννησης του Σύμπαντος.
Νέα τροπή παίρνει η εξερεύνηση της γέννησης του Σύμπαντος, καθώς Ρώσοι επιστήμονες βρίσκονται κοντά στη λύση του… γρίφου, με τον Γκενάντι Μπισνοβάτι-Κόγκαν να παρουσιάζει θεαματικά αποτελέσματα με την έρευνά του.
O Ρώσος αστροφυσικός, κύριος ερευνητής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, καθηγητής του Εθνικού Ερευνητικού Πανεπιστημίου πυρηνικών ερευνών MIFI, Γκενάντι Μπισνοβάτι-Κόγκαν, παρουσίασε θεαματικά αποτελέσματα στη διερεύνηση της λειτουργίας του μοντέλου «δίσκων Ζέλντοβιτς», το οποίο περιγράφει τη διαμόρφωση της δομής του Σύμπαντος.
Οπως λέει ο Γκενάντι Μπισνοβάτι-Κόγκαν, η έρευνά του μπορεί να αποτελέσει σημαντικό επίτευγμα στη βασική φυσική και στον τομέα της διερεύνησης του σύμπαντος και τα στοιχεία της μελέτης του δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Astronomy Report».
Η γέννηση του Σύμπαντος, όπως το παρακολουθούμε σήμερα, είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της επιστήμης. Παρ’ όλο που, τώρα, το σύμπαν είναι ανομοιογενές, κατά τη διαμόρφωσή του -σύμφωνα με τους επιστήμονες- αποτελείτο από απολύτως ομοιογενές πλάσμα.
Με τη Μεγάλη Εκρηξη άρχισε η προσαύξηση του συνεχώς ψυχόμενου πλάσματος και οι ανωμαλίες μέσα στο οποίο οδήγησαν στη διαμόρφωση της παρατηρούμενης δομής του, δηλαδή των γαλαξιών και σμηνών γαλαξιών, αστέρων και πλανητών.
Το μοντέλο του Γιάκοφ Ζέλντοβιτς
Ενα από τα πιο αναγνωρισμένα μοντέλα που εξηγεί τη γένεση των ανωμαλιών και τη διαμόρφωση από αυτές μεγάλων σταθερών αντικειμένων είναι το μοντέλο του περίφημου Σοβιετικού φυσικού, Γιάκοφ Ζελντόβιτς.
Το μοντέλο βασίζεται στην υπόθεση της πρωτογενούς σύγκρουσης μεγάλων μαζών, δηλαδή μεγάλων νεφών αερίων με διαστάσεις γαλαξιών. Αποτέλεσμα της σύγκρουσής τους είναι η διαμόρφωση των «δίσκων Ζέλντοβιτς».
Η μορφή τους εξηγείται με το γεγονός ότι κατά τη διαμόρφωση ενός αντικειμένου που δεν έχει σφαιρική μορφή, η μικρότερη πλευρά του πάντα συρρικνώνεται πιο γρήγορα δημιουργώντας έτσι έναν «δίσκο».
«Εχουμε φτάσει στην προσεγγιστική λύση όσον αφορά τη μορφή φάσματος ακτινοβολίας υποβάθρου μετά τη διάλυσή της στο πλάσμα που συρρικνώνεται στο λεπτό στρώμα υπό την επίδραση της βαρύτητας», εξήγησε την ιδέα της έρευνας ο κύριος ερευνητής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, καθηγητής του Εθνικού Ερευνητικού Πανεπιστημίου πυρηνικών ερευνών, MIFI Γκενάντι Μπισνοβάτι-Κόγκαν.
Η ακτινοβολία υποβάθρου είναι η ακτινοβολία που απέμεινε μετά από την ψύξη του πρωτογενούς πλάσματος και που είναι διάχυτη σε όλο το Σύμπαν. Για τους αστροφυσικούς η ακτινοβολία αυτή και συγκεκριμένα οι αλλαγές φάσματός της αποτελούν ένα είδος οθόνης που επιτρέπει να παρακολουθούνται τα γεγονότα που ανήκουν στην περίοδο της διαμόρφωσης του σύμπαντος. Οι αλλαγές αυτές προκύπτουν από την αλληλεπίδραση της ακτινοβολίας υποβάθρου με την γρήγορα συρρικνώμενη ιονίζουσα ουσία του «δίσκου».
«Η ακτινοβολία υποβάθρου που πέρασε από τομέα συρρίκνωσης, παρουσιάζει μικρές αλλαγές ως προς τη μορφή της σε σχέση με άλλες πιθανές παραμορφώσεις. Αν κατά την παρατήρηση των διακυμάνσεων της ακτινοβολίας επιβεβαιωθούν οι υπολογισμοί μου, αυτό θα αποτελέσει μαρτυρία υπέρ του μοντέλου Ζελντόβιτς», εξήγησε ο Γκενάντι Μπισνοβάτι-Κόγκαν.
Στη συνέχεια, οι επιστήμονες σκοπεύουν να παρουσιάσουν ένα αριθμητικό μοντέλο φασμάτων που δημιουργούνται κατά τη διαμόρφωση των «δίσκων». Αυτό θα επιτρέψει να διευκρινιστεί η μορφή των παραπάνω φασμάτων.
Η αύξηση της ευαισθησίας του εξοπλισμού χρειάζεται για να αναζητηθούν οι αποκλίσεις από το φάσμα Πλανκ σε απομονωμένους τομείς του ουρανού, πράγμα που έχει τεράστια σημασία για την περαιτέρω διερεύνηση της ακτινοβολίας υποβάθρου και εξακρίβωση του μοντέλου διαμόρφωσης δομών μεγάλων διαστάσεων.
Πηγή Sputniknews