Ελληνογερμανική «Ιφιγένεια» με θέμα τον πρόσφυγα

Με την «Ιφιγένεια» επανέρχεται στην Ελλάδα το «Ελληνογερμανικό Θέατρο» με τον διακεκριμένο σκηνοθέτης και καλλιτεχνικό διευθυντή του, Κώστα Παπακωστόπουλο. Η παράσταση, που παίχθηκε με μεγάλη επιτυχία στο Θέατρο Bauturm της Κολωνίας, ανεβαίνει στην Αθήνα, για μία και μόνο φορά, την Παρασκευή, 13 Οκτωβρίου, στις 21:00, στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, με ελληνικούς υπέρτιτλους.
Η «Ιφιγένεια» του Κώστα Παπακωστόπουλου (έργο γραμμένο από τον ίδιο και εμπνευσμένο από την τραγωδία του Ευριπίδη «Ιφιγένεια εν Αυλίδι») αποτελεί το δεύτερο μέρος μίας τριλογίας με τίτλο «Πολυαγαπημένη Υβρις» και θέμα την κρίση της Δημοκρατίας στην Ευρώπη σήμερα. Ο κύκλος ξεκίνησε με την «Αντιγόνη» το 2015 και συνεχίσθηκε τη χειμερινή περίοδο 2016/2017 με την «Ιφιγένεια», που έχει θέμα μία ιδιαίτερη πλευρά της κρίσης: Τη στάση της Ευρώπης απέναντι στον ξένο-πρόσφυγα.
Η Ελλάδα εδώ ως Ενωση των Ελεύθερων Λαών παραπέμπει στη σύγχρονη Ευρώπη, ενώ το «Projekt Τροία» υπαινίσσεται τον απώτατο στόχο της, την επικράτηση στις διεθνείς αγορές. Η άφιξη των προσφύγων στο νέο έργο δημιουργεί προβλήματα στη συνοχή της Ενωσης, αλλά και στην ίδια της την ύπαρξη, που απαιτούν άμεση λύση. Ο χρόνος περνάει, η Συμμαχία των Ηγετών κλονίζεται, η υπομονή των πολιτών εξαντλείται. Είναι απαραίτητο να γίνει μία θυσία, και είναι η Ιφιγένεια που μπορεί να δώσει τη λύση. Η Ιφιγένεια, που καταφθάνει ως πρόσφυγας στην Αυλίδα, αναζητά καταφύγιο στην Ενωση της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας. Ο Αγαμέμνων ως Αρχηγός της Συμμαχίας -τον ρόλο του υποδύεται γυναίκα- βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα υπαρξιακό δίλημμα. Η θυσία της Ιφιγένειας -δηλαδή το κλείσιμο των συνόρων της Ενωσης- θα σήμαινε για αυτόν αυτόματα τη θυσία των ανθρωπιστικών αρχών και αξιών που ο ίδιος διακηρύττει ως θεματοφύλακας των ιδανικών της. Είναι, όμως, ο μόνος τρόπος για να κατευνάσει τις αντιδράσεις των εσωτερικών αντιπάλων του, αλλιώς απειλείται και ο ίδιος να γίνει το επόμενο θύμα της οργής των πολιτών. Κάτω από την πίεση των Ελεύθερων Λαών και τις μηχανορραφίες των Ηγετών, ο Αγαμέμνων θα πρέπει να πάρει τις αποφάσεις του, ενώ μέσα του παλεύουν η συνείδηση και το ηθικό χρέος από τη μία, με την αχαλίνωτη επιθυμία του να παραμείνει στην εξουσία από την άλλη.
Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ