“Ακου την πόλη, τον κόσμο, την ιστορία, το σήμερα…”
“Άκου την τέχνη και μπορεί οι ήχοι να ‘γεννήσουν’ τα δικά τους χρώματα, να σου αλλάξουν ακόμα και τις εικόνες – την οπτική, τις λέξεις – τις έννοιες, την αίσθηση που ‘χεις για τον κόσμο…”
Με τη συλλογή ήχων της πόλης και της ιστορίας της, ολοκληρώνεται στη Θεσσαλονίκη η “documenta 14 Αθήνα-Κάσελ”. Εξάλλου, από τις 150 και πλέον εκδηλώσεις (στην Αθήνα και το Κάσσελ) της φετινής …εικαστικής “documenta 14”, περισσότερες από 30 αφορούσαν στην εικαστική πρόσληψη του κόσμου μέσω των ήχων.
Ενας …ηχοσυλλέκτης (ένας ευαίσθητος σε ήχους μεταλλικός σωλήνας) συγκεντρώνει από χθες τους ήχους της πόλης (κίνηση αυτοκινήτων, αεροπλάνων, κλιματιστικών που λειτουργούν στο φουλ, ανθρώπων που κινούνται πέριξ των ρωμαϊκών ερειπίων της πλατείας Ναυαρίνου, αλλά και της “άλλης” – υπόγειας πόλης στις διανοιγμένες σήραγγες του μετρό και της ιστορίας), τους καταγράφει και θα τους αναπαράξει ως …μουσικό χαλί στη μεθαυριανή ιδιότυπη συναυλία (“Ρέκβιεμ για την οικονομία της εξόρυξης” — μια μουσική περφόρμανς για σοπράνο, μεσόφωνο, τενόρο και βαρύτονο με την οκτακάναλη Orchestra of Cities) στο μνημείο της Ροτόντας, ένα από τα λίγα κτίρια της Θεσσαλονίκης που έχει χρησιμοποιηθεί ανά τους αιώνες ως μαυσωλείο, εκκλησία και τέμενος και παρέμεινε ανέπαφο από τη μεγάλη πυρκαγιά του 1917 στην πόλη).
Εκτός όμως από την πυρκαγιά, στα 1917 σημειώθηκε και η μεγαλύτερη οικονομική – ιδεολογική επανάσταση, αυτή του Ρωσικού Οκτώβρη. Ηταν για την πέμπτη επέτειό της που ο Ρώσος πρωτοπόρος συνθέτης και θεωρητικός Arseny Avraamov (22 Απριλίου 1886 – 19 Μαΐου 1944, Ρωσία) συνέθεσε (χρησιμοποιώντας ήχους πολεμικών πλοίων, σειρήνων εργοστασίων, ατμοκίνητων εργαλείων) τη “Συμφωνία των βιομηχανικών σειρήνων”, έναν ύμνο στη βιομηχανική επανάσταση που μόλις γεννιόταν (το συμφωνικό έργο παρουσιάστηκε στο Μπακού στα 1922 και στη Μόσχα την επόμενη χρονιά).
Εκατό χρόνια αργότερα, ο ενθουσιασμός για τη γέννηση της βιομηχανικής επανάστασης μετατρέπεται σε …”Ρέκβιεμ” και οι καλλιτέχνες “Ο+Α”- Bruce Odland και Sam Auinger (από τις ΗΠΑ και την Αυστρία αντίστοιχα) επιχειρούν να καταγράψουν και να καταδείξουν ηχητικά την πόλη, αλλά και το πώς μπορεί να αντιλαμβάνεται κανείς την τέχνη όχι μόνο με την όραση αλλά και -κυρίως- με την ακρόαση, όπως έλεγαν, σήμερα, στη διάρκεια παρουσίασης του ηχητικού “πρόζεκτ” που ανέλαβαν να παρουσιάσουν στη Θεσσαλονίκη για το “κλείσιμο” της “documenta 14”.
“Στη Θεσσαλονίκη, πέραν των …’λευκών θορύβων’ των σύγχρονων ηλεκτρονικών μηχανημάτων, που αντικατέστησαν τα εργοστάσια ανά τον κόσμο, υπάρχουν κι οι ‘κρυφοί ήχοι της ιστορίας’. Το μνημείο της Ροτόντας ‘φέρει’ κι αυτό τους ήχους της αρχαιότητας, γεγονός που ούτε στη Γερμανία ούτε στις ΗΠΑ όπου παρουσιάστηκε το ηχητικό πρότζεκτ δεν μπορούσε να συμβεί” δήλωσε χαρακτηριστικά ο εκ των καλλιτεχνών Sam Auinger, στη διάρκεια της πολύωρης αλλά άκρως ενδιαφέρουσας παρουσίασης (με τη μορφή σεμιναρίου της …τέχνης του ήχου), που δόθηκε στο δημαρχιακό μέγαρο.
Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ
