Η τελευταία εβδομάδα του έτους φεύγει αδιάφορα, καθώς δεν υπάρχει κάποια ταινία που να ξεχωρίζει ιδιαίτερα. Η ύπαρξη της «Ευτυχίας» και το τέλος της τριλογίας του «Πολέμου των Αστρων» δεν αφήνουν μάλλον και πολλά περιθώρια. Ενα κάποιο περιορισμένο ενδιαφέρον παρουσιάζει το φιλμ «Βόμβα» κι αυτό λόγω της παρουσίας των πρωταγωνιστριών Σαρλίζ Θερόν, Νικόλ Κίντμαν και Μάργκο Ρόμπι, αλλά και το ντοκιμαντέρ για τον Παβαρότι, τον τενόρο που έβαλε την όπερα σχεδόν σε όλα τα σπίτια του κόσμου. Αντιθέτως, ιδιαιτέρως ελκυστική θα είναι η πρώτη εβδομάδα του Νέου Ετους, καθώς οι φίλοι του καλού σινεμά και θαυμαστές του Ρομάν Πολάνσκι θα σταθούν στην ουρά για να δουν το «Κατηγορώ» του. Επίσης, οι θιασώτες της ανέμελης περιπέτειας, της απενοχοποιημένης διασκέδασης θα ξανασυναντηθούν με τους ήρωες του «Jumanji: Η Επόμενη Πίστα».
«Βόμβα»
(«Bombshell») Κοινωνικό δράμα, αμερικανικής και καναδικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Τζέι Ρόουτς, με τους Σαρλίζ Θερόν, Νικόλ Κίντμαν, Μάργκο Ρόμπι, Τζον Λίθγκοου κ.α.
Ακόμη μια ταινία για τη σεξουαλική παρενόχληση, ένα σκάνδαλο που αφορά το τηλεοπτικό σύμπαν και συγκεκριμένα το δίκτυο Fox News και τον ιδρυτή του και διευθύνοντα σύμβουλό του Ρότζερ Ειλς. Η ιστορία επικεντρώνεται στην καταγγελία της παρουσιάστριας Γκρέτσεν Κάρλσον κατά του μεγιστάνα Ειλς, μία κίνηση που ώθησε και άλλες εργαζόμενες στο δίκτυο να την ακολουθήσουν και να τον καταγγείλουν για σεξουαλική παρενόχληση.
Η ταινία έχει το ενδιαφέρον της και βλέπεται ευχάριστα, όπως οφείλει μία παραγωγή που στοχεύει κυρίως στα ταμεία, παρά το βαρύ της θέμα, το οποίο, όμως, δεν γίνεται η αφορμή για να μπει στα βαθιά, να μιλήσει για τη θέση της γυναίκας, την επιβολή των ισχυρών έναντι των αδυνάτων. Αλήθεια, οι καταγγελίες των διάσημων κυριών πως επηρέασαν ή πόσο βελτίωσαν τη θέση μιας απλής υπαλλήλου σε ένα πολυκατάστημα;
Ο Τζέι Ρόουτς («Trumbo») ξέρει να μεταφέρει στο πανί το κλίμα, τον ρεαλισμό, να φωτίζει τους χαρακτήρες, να δίνει ρυθμό – αν και μερικές φορές πλατιάζει, ένταση και να κρατά το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος, αλλά αποφεύγει να μιλήσει για πράγματα και καταστάσεις που καίνε, δημιουργώντας κάποια κενά στην ιστορία του.
Γενικώς είναι μία ταινία πάνω από το μέσο όρο, αλλά αν σκεφτείς τι θα μπορούσε να κάνει με αυτό το θέμα ένας Χάουαρντ Χοκς ή ένας Μπίλι Γουάιλντερ, καταλαβαίνεις και την πτώση του αμερικανικού κινηματογράφου. Βεβαίως αντί των Σαρλίζ Θερόν (δεν είναι κακή), Νικόλ Κίντμαν (με δυσκολία την αναγνωρίζεις πλέον από τις πλαστικές) και Μάργκο Ρόμπι (διαθέτει μια φρεσκάδα), αυτοί μπορεί να είχαν για πρωταγωνίστριες τις Μπέτι Ντέιβις, Κάθριν Χέπμπορν και Ολίβια ντε Χάβιλαντ και τότε πραγματικά θα μιλάγαμε για ταινία «All-star» και όχι με τη συμβατική έννοια που δίνουμε σήμερα…
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Αληθινή ιστορία, για το σκάνδαλο που ξέσπασε στο δίκτυο FOX και αφορούσε στις καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση από διάσημες γυναίκες δημοσιογράφους κατά του Ρότζερ Ειλς, ιδρυτή και διευθύνοντα συμβούλου του Fox News.
«Και Μετά Χορέψαμε»
(«And Then We Danced») Δραματική ταινία, γεωργιανής και σουηδικής, γαλλικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Λεβάν Ακίν, με τους Λεβάν Γκελμπαγκιάνι, Μπάμπι Βαλισβίλι, Αννα Τζαβακισβίλι κ.α.
Ο χορός είναι ιδανικός για να μιλήσεις για πολλά, αφού παραμένει η τέχνη με τη μεγαλύτερη εκφραστικότητα, κάτι που εκμεταλλεύεται σε κάποιο βαθμό ο Λεβάν Ακίν με το αντισυμβατικό του φιλμ, που αποτελεί και την επίσημη πρόταση της Γεωργίας για το Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.
Ο Ακίν μας μεταφέρει στον κόσμο της κρατικής σχολής χορού της χώρας του (όπου η παράδοση παίζει σημαντικό ρόλο), στην επίπονη προσπάθεια, τον ιδρώτα και τις θυσίες που κάνουν νέα παιδιά, για να καταφέρουν να ανέβουν στη σκηνή, υπό την επίβλεψη του δικτάτορα χορογράφου, πράγμα συνηθισμένο για τη νοοτροπία των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Εν πολλοίς σε αυτούς τους αυστηρούς δασκάλους, που παλαιότερα είχαν και ραβδί για να χτυπούν τους μαθητές τους, οφείλεται και η τεράστια παράδοση παραγωγής μεγάλων χορευτών και χορευτριών, ακόμη και σήμερα που πλέον η Δύση είναι απλώς ένα αεροπορικό ταξίδι λίγων ωρών.
Μέσα σε αυτό το ενδιαφέρον φόντο, ο ήρωας της ταινίας, ο νεαρός Μεράμπ, που προέρχεται από οικογένεια χορευτών, θα βρεθεί εγκλωβισμένος από την υποχρέωση της οικογενειακής παράδοσης, αλλά και το ασφυκτικό περιβάλλον, μέχρι που θα έρθει στη σχολή ένας νέος χορευτής, για τον οποίο θα νιώσει μια απροσδιόριστη έλξη. Η σχέση μεταξύ των δυο παιδιών θα σημάνει και την εκκίνηση για την ανακάλυψη ενός διαφορετικού κόσμου, με απροσδόκητη κατάληξη, την οποία ο Ακίν κινηματογραφεί με ζωντάνια, φρέσκο βλέμμα, αν και όχι πάντα αποτελεσματικά.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο Μεράμπ χορεύει από μικρή ηλικία στην Εθνική Ακαδημία Χορού, και μαζί με την παρτενέρ του Μαίρη, είναι πολύ κοντά στο να πάρουν την πολυπόθητη θέση στην Εθνική Ομάδα Χορού. Ολα όμως ανατρέπονται όταν μπαίνει στη ζωή τους ο χαρισματικός και ιδιόρρυθμος Ηρακλί. Οι επιθυμίες του Μεράμπ θα τον ωθήσουν να αμφισβητήσει το συντηρητικό κοινωνικό περιβάλλον του, και να τα ρισκάρει όλα.
«Παβαρότι»
(«Pavarotti») Ντοκιμαντέρ, αμερικανικής και βρετανικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Ρονν Χάουαρντ.
Ο Λουτσιάνο Παβαρότι ή και «ο τενόρος του λαού» ήταν ίσως ο μεγαλύτερος λυρικός ερμηνευτής των τελευταίων δεκαετιών, που αγαπήθηκε όσο κανείς άλλος και έγινε παγκόσμιος σταρ. Ο Ρον Χάουαρντ («Ενας Υπέροχος Ανθρωπος») γνωρίζει πολύ καλά να αφηγείται και πως να κάνει ελκυστική την προσωπικότητα που έχει να χειριστεί. Εδώ, του Παβαρότι, ο οποίος πέρα από το χάρισμα της φωνής του είχε και έναν εκρηκτικό χαρακτήρα, με πάθη και αδυναμίες, αλλά και με κύριο χαρακτηριστικό του την ευπιστία που έδειχνε στους ανθρώπους, που χωρίς αυτούς δεν μπορούσε να λειτουργήσει.
Στην ταινία θα παρελάσουν όλοι οι μεγάλοι της όπερας και διάσημοι της ροκ σκηνής, θα ξεφυλλίσουμε το άλμπουμ της ζωής του του Ιταλού τενόρου, θα δούμε τις ερωτικές του περιπέτειες, θα θυμηθούμε ιστορικές παραστάσεις με Πλάθιντο Ντομίνγκο και Χοσέ Καρέρας και σόλο εμφανίσεις του, αλλά και τις απόψεις του για ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα.
Και μπορεί ο Χάουαρντ να μην έχει τις γνώσεις για να φτάσει στο βάθος, στις ρίζες της όπερας και τι σήμαινε για τους Ιταλούς, αλλά σίγουρα καταφέρνει να ικανοποιήσει τους λάτρεις του Παβαρότι και της όπερας και ειδικά τους νεόκοπους.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Μέσα από την απόλυτη δύναμη του ταλέντου του, ο Παβαρότι κυριάρχησε στις μεγάλες σκηνές του κόσμου και έκλεψε τις καρδιές του κοινού όπου και να πήγαινε. Περιλαμβάνοντας σπάνιες συνεντεύξεις με την οικογένειά του και τους συναδέλφους του, ακυκλοφόρητο υλικό και τελευταίας τεχνολογίας ηχητική επεξεργασία, ο Χάουαρντ σκηνοθετεί την απόλυτη ταινία φόρο τιμής σε έναν αξιοθαύμαστο άνθρωπο και έναν θρύλο της μουσικής που άφησε ιστορία.
«Μετα-Μορφωμένοι Πράκτορες»
(«Spies in Disguise») Παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων, αμερικανικής παραγωγής του 2019, αμερικανικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Νικ Μπρούνο και Τρόι Κουέιν.
Περισσότερο εφηβική ταινία κινουμένων σχεδίων, παρά παιδική, είναι τούτη η κατασκοπική περιπέτεια δράσης, η οποία έχει έξυπνα γκαγκς, τη συνύπαρξη συμπαθητικών ηρώων, αλλά και κάμποσα κλισέ, μεταξύ των οποίων τα φιλικά μηνύματα προς το περιβάλλον, ενώ δεν λείπουν και οι τοποθετήσεις προϊόντων…
Λογικό, αφού η ταινία απευθύνεται στο μελλοντικό δυναμικό καταναλωτικό κοινό και οι κατασκευαστές του animation γνωρίζουν τους τρόπους για να περάσουν τα μηνύματα που θα τους διαμορφώσουν μπροστά στο ράφι, την οθόνη και το ορθώς πολιτικό.
Η ταινία προβάλλεται μεταγλωττισμένη και με ελληνικούς υπότιτλους και με τις φωνές των Γουίλ Σμιθ, Τομ Χόλαντ, Ρέιτσελ Μπροσνάχαν κ.α.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο υπερκατάσκοπος Λανς Στέρλινγκ και ο επιστήμονας Γουόλτερ Μπέκετ είναι σχεδόν αντίθετοι χαρακτήρες. Ο Γουόλτερ είναι χαρακτήρας ήπιων τόνων, γλυκός και ευγενής. Ο Λανς… δεν είναι. Αλλά αυτό που λείπει από τον Γουόλτερ στις κοινωνικές δεξιότητες το κερδίζει χάρη στην ευφυία και την εφευρετικότητά του, κατασκευάζοντας μοναδικά gadgets τα οποία χρησιμοποιεί ο Λανς στις επικές του αποστολές. Οταν όμως, τα γεγονότα παίρνουν μια αναπάντεχη τροπή, ο Γουόλτερ και ο Λανς ξαφνικά πρέπει να στηριχτούν μεταξύ τους για μια ακόμα φορά. Και αν αυτό το παράξενο ζευγάρι αδυνατεί να μάθει να δουλεύει σαν ομάδα, θα κινδυνέψει ολόκληρος ο κόσμος.
Οι ταινίες της Πρωτοχρονιάς
«Κατηγορώ…!»
(«J’ Accuse») Δραματική ιστορική ταινία, γαλλικής και ιταλικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Ρομάν Πολάνσκι, με τους Ζαν Ντιζαρντέν, Λουί Γκαρέλ, Εμανουέλ Σενιέ, Ματιέ Αμαρλίκ, κ.α.
Εχοντας ένα δυνατό φημισμένο στόρι στη διάθεσή του, την υπόθεση Ντρέιφους, ένα σκάνδαλο που συντάραξε τη Γαλλία στα τέλη του 19ου αιώνα, το οποίο έχει μεταφερθεί αρκετές φορές στη μεγάλη οθόνη, αλλά και τη θέληση να μιλήσει έμμεσα για την προσωπική του περιπέτεια, ο Ρομάν Πολάνσκι («Τσαϊνατάουν»), ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς, δείχνει ότι κρατά μεγάλο μέρος από το σκηνοθετικό του σφρίγος αν και έχει πιάσει τα 86.
Φτιάχνει ένα στιβαρό, καλοδουλεμένο ιστορικό δράμα, χρησιμοποιώντας τη καθιερωμένη κλασικίζουσα κινηματογραφική γλώσσα, δουλεύοντας εξαιρετικά σε τεχνικό επίπεδο και συνάμα στην ανάδειξη της συναισθηματικής δύναμης των γεγονότων. Επιπλέον, το φιλμ, που είναι χορταστικό και απολαυστικό στη θέαση, λόγω και της θαυμάσιας ερμηνείας του πρωταγωνιστή του, τού χαρισματικού Ζαν Ντιζαρντέν, έρχεται ως αναγκαία υπενθύμιση για το καθήκον των ανθρώπων που βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης, να σταθούν απέναντι στη διαφθορά, το κυρίαρχο ρεύμα της εξουσίας, ματώνοντας για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.
Ο Πολάνσκι ευφυώς επιλέγει να αφηγηθεί στην ιστορία του από την πλευρά του αντισυνταγματάρχη Πικάρ, του αξιωματικού που βοήθησε στη σύλληψη του Γάλλου Λοχαγού και όταν κατάλαβε τον ύποπτο ρόλο των μυστικών υπηρεσιών και τη σκευωρία που αναπτύχθηκε εις βάρος του Ντρέιφους, κάνει ότι μπορεί για την αθώωσή του, φωτίζοντας τους θλιβερούς μηχανισμούς εξουσίας που τροφοδοτούν τη μισαλλοδοξία και τα ταπεινά ένστικτα του πλήθους, ακόμη και τη μετάλλαξη απλών συνηθισμένων αθώων ανθρώπων σε επικίνδυνο όχλο.
Φυσικά από τους γνώστες της δουλειάς του Πολάνσκι, ίσως τους λείψουν η διακριτική ειρωνεία, οι ανατρεπτικές και αντισυμβατικές αναφορές του, αλλά εν τέλει θα ικανοποιηθούν απόλυτα από το συνολικό αποτέλεσμα. Κάτι στο οποίο συμβάλει τα μέγιστα ο Ζαν Ντιζαρντέν, ενώ και το υπόλοιπο καστ στέκεται στο ύψος των απαιτήσεων του Πολάνσκι.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Στις 5 Ιανουαρίου, 1895, ο λοχαγός Αλφρεντ Ντρέιφους, ένας νέος αξιωματικός του γαλλικού στρατού κατηγορείται άδικα πως κατασκόπευε για λογαριασμό της Γερμανίας και καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη στο Νησί του Διαβόλου. Ανάμεσα στους μάρτυρες αυτού του εξευτελισμού είναι ο Ζορζ Πικάρ, ο οποίος παίρνει προαγωγή για να διοικήσει τη μονάδα στρατιωτικής αντικατασκοπείας που τον εντόπισε. Οταν, όμως, ο Πικάρ ανακαλύπτει πως τα μυστικά εξακολουθούν να διαδίδονται στους Γερμανούς, παρασύρεται σε ένα επικίνδυνο λαβύρινθο εξαπάτησης και διαφθοράς που απειλεί όχι μόνο την τιμή του αλλά και τη ζωή του.
«Jumanji: Η Επόμενη Πίστα»
(«Jumanji: The Next Level») Κωμική περιπέτεια, αμερικανικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Τζέικ Κάσνταν, με τους Ντουέιν Τζόνζον, Τζακ Μπλακ, Κέβιν Χαρτ, Κάρεν Γκίλαν κ.α.
Η γνωστή παρέα του «Jumanji» επιστρέφει για μία ακόμη τρελή περιπέτεια, που απευθύνεται σε όλη την οικογένεια και κυρίως σε εφήβους και παιδιά – γι’ αυτό προβάλλεται και μεταγλωττισμένη. Το γνωστό βιντεοπαιχνίδι, που πλέον αρχίζει να εξελίσσεται και σε κινηματογραφικό φραντσάιζ, έχει όλα τα γνωστά συστατικά: πλάκα, δράση, γρήγορους ρυθμούς, ατάκες και φυσικά την υπόσχεση ότι δεν είναι έτοιμο για να πει game over. Με την ταινία του o Κάσνταν (γιος του ενδιαφέροντος κινηματογραφιστή Λόρενς Κάσνταν), θα λεγε κανείς ότι αποτίει φόρο τιμής σε όλες τις μεγάλες περιπέτειες του ψυχαγωγικού σινεμά, από Σπίλμπεργκ μέχρι τον «Αρχοντα των Δαχτυλιδιών», έχει την επάρκεια για να κρατήσει το βλέμμα των θεατών στην οθόνη, ξέρει που πρέπει να πατήσει γκάζι, αλλά και το στοιχειώδες χιούμορ που απαιτεί το είδος. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ταινία του είναι κάτι παρά πάνω από δυο ώρες απενοχοποιημένης διασκέδασης, αν και όχι πάντα πετυχημένης.
Το σίγουρο είναι ότι οι πρωταγωνιστές και ειδικά ο Ντουέιν Τζόνσον με τον Τζακ Μπλακ, το διασκεδάζουν και αυτό περνά και στην ταινία, κάνοντάς την ακόμη πιο ανάλαφρη και συμπαθητική, ακόμη και σε ένα κοινό που δεν ελκύεται από τα βιντεοπαιχνίδια.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Οι τέσσερις έφηβοι που επιβίωσαν από τις δοκιμασίες της προηγούμενης ταινίας επιστρέφουν σπίτι τους για τα Χριστούγεννα. Είναι πια φοιτητές και προσπαθούν να περάσουν στην επόμενη φάση της ζωής τους. Οταν ο Σπένσερ επιστρέφει στο παιχνίδι, η Μάρτα, o Φριντ και η Μπέθανι πρέπει να ανασυνταχθούν και να ξαναμπούν στον κόσμο του Jumanji για να τον σώσουν με κάθε κόστος. Το παιχνίδι όμως έχει πια χαλάσει. Ο,τι ήξεραν για το Jumanji δεν ισχύει πια, καθώς ανακαλύπτουν καινούριες περιοχές πέρα από τη ζούγκλα. Είναι αχανές, πιο επικίνδυνο και γεμάτο παγίδες και ο μόνος τρόπος να βγουν ζωντανοί είναι να στηριχτούν στις δυνάμεις τους, για να επιβιώσουν από τις αλλαγές του παιχνιδιού και να σώσουν τον Σπένσερ.
«..Για Πάντα»
Ρομαντική κομεντί, ελληνικής παραγωγής του 2020, σε σκηνοθεσία Γιάννη Παπαδάκου, με τους Γιάννη Τσιμιτσέλη, Κατερίνα Γερονικολού, Ολγα Δαμάνη, Χάρη Μαυρουδή, Ευγενία Σαμαρά, Πένυ Αγοραστού, Αντιγόνη Νάκα, Σπύρο Κυριάκο κ.α.
Αχρείαστο ριμέικ της τουρκικής ταινίας «Issiz Adam» του 2008 από τον σκηνοθέτη των χοντροκομμένων κωμωδιών «Μπάτσελορ» Γιάννη Παπαδάκο, με πρωταγωνιστές τον Γιάννη Τσιμιτσέλη και την Κατερίνα Γερονικολού. Μια γλυκερή αισθηματική κομεντί, με συνταγές από τη μικρή οθόνη, σαν διαφήμιση σοκολάτας, που απευθύνεται στο ίδιο τηλεοπτικό κοινό των ριάλιτι, των τάλεντ σόου και της σαπουνόπερας.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… O Πέτρος είναι ένας 35αρης επιτυχημένος σεφ και συλλέκτης βινυλίων που ψάχνει τον εαυτό του σε εφήμερες σχέσεις και νυχτερινές εξορμήσεις. Η Ζωή είναι μία ρομαντική κοπέλα που σχεδιάζει και ράβει παιδικά κοστούμια και ενδιαφέρεται για μια σταθερή σχέση. Οι δύο κόσμοι τους θα τεθούν υπό αμφισβήτηση όταν θα συναντηθούν τυχαία σε ένα βιβλιοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας. Ωστόσο, ένας δυνατός έρωτας θα γεννηθεί και θα επηρεάσει τη ζωή τους. Για πάντα!
Χάρης Αναγνωστάκης
Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ
