Οι Δημοκρατικοί πήραν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων, ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ διατήρησαν τον έλεγχο της Γερουσίας στις ενδιάμεσες εκλογές που έγιναν φέτος στις ΗΠΑ.
Τί σημαίνει το αποτέλεσμα αυτό; Η κυβέρνηση θα μπορεί πλέον να περνάει νόμους ή θα αντιμετωπίζει αδιέξοδο και θα επιδεινωθεί ο κομματισμός; Θα έρθουν στο φως οι φορολογικές δηλώσεις του προέδρου Τραμπ; Με τη νίκη των Δημοκρατικών στη Βουλή των Αντιπροσώπων θα καταστεί περισσότερο πιθανή μια πρόταση μομφής κατά του προέδρου; Το αποτέλεσμα των εκλογών είναι καλό ή κακό για την οικονομία;
Ερευνες και πρόταση μομφής
Το Σύνταγμα των ΗΠΑ έχει μοιράσει τις αρμοδιότητες μεταξύ των δύο σωμάτων του Κογκρέσου. Η Βουλή των Αντιπροσώπων μπορεί να προχωρήσει σε μια πρόταση μομφής κατά του προέδρου, αλλά αυτό αφορά μόνον την αρχή της διαδικασίας. Η πραγματική “δίκη” γίνεται στη Γερουσία.
Μερικοί Δημοκρατικοί προτείνουν να αρχίσει μια διαδικασία αποπομπής, αλλά τα ηγετικά στελέχη του κόμματος παρουσιάζονται πιο επιφυλακτικά. Τουλάχιστον όμως, η απόκτηση του ελέγχου των Επιτροπών της Βουλής των Αντιπροσώπων θα δώσει στους Δημοκρατικούς εξουσία για τη διεξαγωγή ερευνών και θα τους επιτρέψει να καλέσουν μάρτυρες και να κατασχέσουν έγγραφα.
Σε αυτές μπορεί να περιληφθούν ευαίσθητα θέματα, όπως οι φορολογικές δηλώσεις του Τραμπ, θέματα χρηματοδότησης των προεκλογικών εκστρατειών, κατηγορίες για διαφθορά σε κυβερνητικές υπηρεσίες και αυτό μιας ρωσικής ανάμειξης στις προεδρικές εκλογές του 2016.
Η Νάνσι Πελόζι, η ηγέτης των Δημοκρατικών στην Βουλή των Αντιπροσώπων, έχει δεσμευτεί να αποκαταστήσει τον έλεγχο και τις ισορροπίες με τον Λευκό Οίκο.
Οι Δημοκρατικοί έχουν επίσης αφήσει να εννοηθεί ότι περιμένουν να δουν τι θα κάνει ο ειδικός ανακριτής Ρόμπερτ Μάλερ με τη δική του έρευνα για ρωσική ανάμειξη και αν σε αυτή θα αναφέρεται εμμέσως ο Τραμπ.
Συνεργασία
Η λέξη «biparisanship», διακομματισμός, ακούγεται συχνά στην Ουάσινγκτον και είθισται να σημαίνει την ικανότητα των δύο κυρίων κομμάτων να βρίσκουν πραγματικά τρόπους να συνεργαστούν. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει κλισέ για τους αναλυτές και τους πολιτικούς να θρηνούν τον θάνατο του διακομματισμού, διαμαρτυρόμενοι με πικρία ότι οι νομοθέτες έχουν σταματήσει να προσπαθούν να προσεγγίσουν την άλλη πλευρά.
Η διαίρεση του Κογκρέσου θα μπορούσε υπό ιδανικές συνθήκες να αποτελέσει μια ευκαιρία για τα κόμματα για να συνεργαστούν και να βρουν κοινό έδαφος συνεννόησης. Για παράδειγμα υπάρχουν σημεία σύγκλισης μεταξύ του Τραμπ και των Δημοκρατικών σε θέματα, όπως η μείωση του κόστους των φαρμάκων και η επένδυση στις υποδομές της χώρας, κάτι το οποίο ο πρόεδρος δεν ξεκίνησε κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων ετών της θητείας του, παρότι αποτελούσε βασική προεκλογική του δέσμευση.
Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των ενδιάμεσων εκλογών, υψηλόβαθμα στελέχη των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων δήλωσαν ότι θα αγωνιστούν για να συνεργαστούν. Ωστόσο η διαίρεση στις ΗΠΑ και ο πολωτικός χαρακτήρας του ιδίου του Τραμπ θα μπορούσαν να αποκλείσουν ένα τέτοιο αποτέλεσμα.
Αποκλεισμός
Στην απλούστερη περίπτωση, οι Δημοκρατικοί στη Βουλή των Αντιπροσώπων θα μπορούν να αποκλείουν τα νομοθετήματα στα οποία αντιτίθενται μπλοκάροντάς τα εν τη γενέσει τους. Ωστόσο το θέμα αυτό είναι πιο περίπλοκο.
Αν οι Δημοκρατικοί επιδιώξουν να εγείρουν εμπόδια στον πρόεδρο, ο Τραμπ θα μπορούσε δυνάμει να το χρησιμοποιήσει αυτό ως όπλο εναντίον του Δημοκρατικού Κόμματος, επιρρίπτοντας σε αυτούς την ευθύνη για οποιαδήποτε αποτυχία του για την θέσπιση νόμων πάνω σε κρίσιμα ζητήματα στην πορεία για τις προεδρικές εκλογές του 2020.
Η απάντηση στο αν αυτό θα λειτουργήσει ως προεκλογική στρατηγική είναι ένα άλλο ζήτημα, αλλά οι ψηφοφόροι τείνουν να μισούν τα αδιέξοδα και να θέλουν αποτελέσματα από το Κογκρέσο για θέματα που επηρεάζουν την καθημερινότητά τους και μπορεί να τιμωρήσουν αυτούς που θα θεωρούνταν υπεύθυνοι για μια αντιπαράθεση στο Καπιτώλιο στις επόμενες εκλογές.
Επίσης, οι Δημοκρατικοί θα πρέπει να ψηφίζουν ομαδικά στην Βουλή των Αντιπροσώπων, κάτι που μπορεί να είναι περίπλοκο σε συγκεκριμένα θέματα, στα οποία πιο συντηρητικά ή από την ύπαιθρο μέλη του κόμματος μπορεί να μην συμφωνούν με πιο φιλελεύθερα μέλη του από τις μεγαλουπόλεις.
Εναλλακτικές
Ο Τραμπ έχει ήδη δείξει ότι είναι οπαδός των προεδρικών διαταγμάτων. Οι Ρεπουμπλικάνοι επέκριναν δριμύτατα τη χρήση τους από τον προκάτοχό του στον Λευκό Οίκο Μπαράκ Ομπάμα όταν αυτοί ήλεγχαν το Κογκρέσο, αλλά στην πολιτική, τα πράγματα αλλάζουν ανάλογα με τις συνθήκες. Τα προεδρικά διατάγματα έχουν τους περιορισμούς τους και ενέχουν τον κίνδυνο να ανατραπούν από τον επόμενο πρόεδρο. Επιπλέον η συνταγματικότητα της ανάληψης από την εκτελεστική εξουσία του ρόλου της νομοθετικής εξουσίας αμφισβητείται και τα διατάγματα μπορεί να καταλήξουν στα δικαστήρια.
Οικονομία
Οι αγορές πόνταραν πολύ σε μια νίκη των Δημοκρατικών στην Βουλή και δείχνουν να μην έχουν πρόβλημα για κάποιον βαθμό αδιεξόδου, αν και με την πάροδο του χρόνου αυτό μπορεί να βαρύνει την εμπιστοσύνη και την ανάπτυξη. Ενα σημαντικό θέμα που θα πρέπει να προσεχτεί είναι αν τα δύο κόμματα μπορούν να βρουν τρόπο να συνεργαστούν σε ζητήματα όπως οι υποδομές και η φορολογική μεταρρύθμιση.
Επίσης ο Τραμπ ξεκίνησε έναν εμπορικό πόλεμο με εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ, τις συνέπειες του οποίου έχουν αρχίσει ήδη να αισθάνονται οι αγρότες και οι κατασκευαστές. Μολονότι η ρητορική του Τραμπ για το εμπόριο, ο οποίος ζητεί οι άλλες χώρες να αντιμετωπίζουν πιο δίκαια τις ΗΠΑ, βρίσκει πρόσφορο έδαφος, η υπομονή εξαντλείται όταν πλήττονται τα κέρδη.
ΣΜ
